Γράφει η Κική Γ.
Το πιο εύκολο πράγμα στις σχέσεις είναι να ανοίξεις το στόμα σου και να εκτοξεύσεις όσα απίστευτα σου έρχονται. Να νευριάσεις, να μαλώσεις και να δημιουργήσεις μια κατάσταση άνευ προηγουμένου. Το πιο δύσκολο, όμως, είναι να κρατήσεις την αυτοκυριαρχία σου. Να σεβαστείς τον άνθρωπο που έχεις απέναντί σου και όσα έχετε μοιραστεί.
Οι πολλοί αυτή την ανώτερη στάση μπορεί να την ερμηνεύσουν ως αδιαφορία ή αδυναμία. Ίσως ισχυριστούν πως δεν μπορείς να τους αντιμετωπίσεις, πως έχουν το πάνω χέρι, πως είσαι ένα “κουρδιστό ανθρωπάκι” που κάνει ό,τι του προστάξουν.
Τη λέξη αγάπη τη σκέφτηκε κανείς; Τη δύναμή της την αναλογίστηκαν όλοι αυτοί; Η αγάπη μόνο ενώνει. Γλυκαίνει την καρδιά, δίνει τόπο στην οργή και λειτουργεί σαν από μηχανής Θεός. Νικά τα πάθη, χτίζει χαρακτήρες, σχέσεις και καταστάσεις. Είναι αδύνατον για όποιον αγαπάει να μην το παλέψει. Θα κάνει τα πάντα για να διαχειριστεί οτιδήποτε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Όσα φέρνει η ώρα δεν τα φέρνει ο χρόνος. Τα λόγια πληγώνουν και δεν ξεχνιούνται. Θυμήσου, λοιπόν, όλες εκείνες τις στιγμές που με έπνιγε το δίκιο, κι όμως, δεν μίλησα. Ξεχείλιζε ο εγωισμός σου, η υπεροψία, ο θυμός, κι εγώ σώπασα.
Θυμήσου τον τρόπο που διαχειρίστηκα όλες τις δύσκολες καταστάσεις. Μην το ξεχάσεις ποτέ. Όχι από αδιαφορία, αλλά από υπερβολική αγάπη.
Θυμήσου να θυμηθείς πώς αγαπώ εγώ. Έτσι, για την ιστορία.
