Γράφει η Πράξια Αρέστη
Στέκομαι λίγο πριν το τέλος και σε κοιτάζω. Ένα βήμα μας μένει και οι καμπάνες του φινάλε θα παίξουν δυνατά και για μας. Για μας όπως και για τόσα άλλα ζευγάρια που δεν τα κατάφεραν. Δεν είμαστε οι μόνοι ούτε οι πιο αδικημένοι.
Βλέπω στο μελαγχολικό σου πρόσωπο έναν έναν όλους τους λόγους που κάποτε σε είχα αγαπήσει. Που και πώς χαθήκανε όλα στην πορεία; Ήμασταν άλλοι όταν αγαπηθήκαμε τότε, είμαστε άλλοι σήμερα που μεγαλώσαμε. Πόσες νύχτες κοιμόμασταν πλάτη; Πόσες νύχτες κοιμηθήκαμε τσακωμένοι και πόσες νύχτες πέρασαν χωρίς να κάνουμε έρωτα; Πολλές. Κάπως έτσι αποξενώνονται οι ερωτευμένοι άνθρωποι. Κάπως έτσι γεμίζουν με κενά και έρχονται κάποιοι άλλοι για να καλύψουν.
Περνούσαν τα χρόνια και οι όμορφες αναμνήσεις γίνονταν όλο και πιο λίγες. Ρουτίνα… Οι φορές που μιλούσαμε ουσιαστικά γίνονταν πιο λίγες. Οι φορές που διαφωνούσαμε πιο πολλές. Ήσουν πάντα στον κόσμο σου, έτσι έφτιαξα κι εγώ το δικό μου κόσμο. Ένιωθα μόνη. Αναπτύχθηκαμε και μεγαλώσαμε ως μονάδες και όχι ως ένα.
Μα κάπου μέσα μου ακόμη υπάρχει αγάπη, θαμμένη κάτω από πολλά σκουπίδια που ποτέ δεν κατάφερε το μυαλό μου να καθαρίσει. Η οικεία σου μυρωδιά και αίσθηση ήταν πάντα τα πιο δυνατά ηρεμιστικά μου. Κάπου μέσα σου υπάρχει αγάπη αλλά οι δρόμοι μπροστά μας που οδηγούσαν σ’ ένα κοινό μονοπάτι έχουν γκρεμιστεί.
Έχουν χαθεί στην πορεία πολλά. Η επικοινωνία, η εμπιστοσύνη, η δημιουργία όμορφων αναμνήσεων και κοινών ονείρων. Φταίω το γνωρίζω. Δεν ξέρω ποιος φταίει περισσότερο από τους δύο μας. Όμως, σταματώ αυτό το παιχνίδι επιβολής και ισχυρογνωμοσύνης σήμερα.
Συγγνώμη που δεν τα καταφέραμε. Συγγνώμη για όλες τις φορές που σε πλήγωσα και θα σβήσω όλες τις φορές που μ’ αγνόησες ή με προσπέρασες. Μαζί θα το τελειώσουμε όπως το αρχίσαμε.
Ίσως κανείς να μη μ’ αγαπήσει όπως μ’ αγάπησες κάποτε. Ίσως να μη βρω ποτέ ξανά αυτό που είχαμε. Ίσως καμία να μη σε πληγώσει όπως εγώ. Εύχομαι, όμως, κάποια να σ’ αγαπήσει περισσότερο.
Θα πάρω τις ευθύνες που με βαραίνουν, θα επιβαρυνθώ και τις δικές σου χωρίς κανένα δικαιολογητικό και ίσως στην πορεία βρω τον εαυτό μου. Θα είναι όλα πιο δύσκολα χωρίς εσένα. Όμως θα νιώθω καλά γιατί θα είμαι επιτέλους ειλικρινής με τον εαυτό μου και με σένα.