Γράφει η Τζένη Ζάικου
Στην αρχή μία σχέσης όλα φαντάζουν ρόδινα. Δεν έχει προλάβει ακόμα η καθημερινότητα και οι ζωές του καθενός να εισέλθουν στη σχέση και να την αλλοιώσουν με τρόπο μοναδικό που θα φέρει αλλαγές ανεπιστρεπτί.
Είναι αυτό το πρώιμο στάδιο του έρωτα, που σημασία έχει μόνο ο άλλος, πότε θα βρεθείτε, πόσο καλό ήταν το σεξ αυτή τη φορά και τί να φορέσουμε σήμερα ώστε να φαινόμαστε όμορφοι στα μάτια του άλλου.
Ναι, καλά είναι όλα αυτά και πολλές φορές ακολουθούν την πορεία του ζευγαριού και στα μετέπειτα χρόνια. Σίγουρα όμως δεν είναι αυτά τα οποία συντηρούν μία σχέση όταν έρχονται τα δύσκολα.
Διότι, άπαξ και το ζευγάρι αρχίσει να λειτουργεί σαν ένα και όχι σαν δύο ξεχωριστές οντότητες, τότε τα προβλήματα του ενός γίνονται κτήμα και του άλλου. Πλέον έχετε κοινά προβλήματα, κοινές προκλήσεις να αντιμετωπίσετε, οι οποίες διόλου έχουν να κάνουν με τη μεταξύ σας σχέση, πόσο μάλλον την ερωτική.
Και κάπως έτσι, αργά αλλά σταθερά, το σεξ μπαίνει σε δεύτερη μοίρα – μερικές φορές και σε τρίτη και σε τέταρτη.
Και αυτό δεν είναι απαραίτητα πάντα κακό. Οι σχέσεις περνάνε από διάφορες φάσεις, άλλες ευκολότερες και άλλες δυσκολότερες. Σημασία έχει να είναι εντάξει και τα δύο μέλη της σχέσης. Πολλές φορές είναι δύσκολο να αποδεχθούμε μία κατάσταση, ειδικά εάν αυτή μας κάνει να νιώθουμε ότι έχουμε χάσει τη φόρμα μας, μας ανησυχεί μήπως χάθηκε η έλξη ή μας προσδίδει στρες καθώς αναρωτιόμαστε πώς θα αποκαταστήσουμε το πρόβλημα.
Το σίγουρο είναι πως είναι πολύ εύκολο να βαλτώσουμε σε μία σχέση. Είναι η φύση των ανθρώπων, μόλις βρουν μία συνθήκη μέσα στην οποία νιώθουν ασφάλεια, να ρουτινιάζουν.
Η πρόκληση όμως, είναι να ξεβολεύουμε τον εαυτό μας. Πόσες φορές έχουμε νιώσει πως θεωρητικά θα θέλαμε κάτι, μα ποτέ δεν βρίσκουμε το θάρρος, ή το κουράγιο, ή την διάθεση για να το διεκδικήσουμε.
Αυτό που πρέπει πάση θυσία, λοιπόν, να αποφεύγουμε η αναβολή. Οι σχέσεις, η έλξη, το πάθος, η συντροφικότητα, δεν είναι ξυπνητήρια, για να πατήσουμε αναβολή και να γυρίσουμε από την άλλη με τη σιγουριά ότι θα μας ενοχλήσουν ξανά σε πέντε λεπτά.
Αφήστε που όταν πατάμε αναβολή στο ξυπνητήρι, ρισκάρουμε να βυθιστούμε σε έναν ύπνο πιο βαθύ, από τον οποίο δύσκολα θα ξυπνήσουμε. Και όταν εν τέλη ανακτήσουμε τις αισθήσεις μας, μπορεί να είναι πια αργά…
