Γράφει η Λίνα Παυλοπούλου
Να φτιάχνεις τις ρίζες σου!
Να φτιάχνεις ρίζες γερές να στηριχτούν τα όνειρά σου.
Να θεμελιώνεις πάνω σε αξίες διαχρονικές την ασφάλειά σου.
Να εμπλουτίζεις το χώμα που σε θρέφει από το βαθύ σου είναι για να ‘ναι και οι ανάσες σου βαθιές και λεύτερες.
Να φτιάχνεις τις ρίζες σου, τιμώντας τις ρίζες που σε γέννησαν και σε ανάθρεψαν.
Να φτιάχνεις γερά θεμέλια, άγια, ιερά, μυστικά και μυστηριακά.
Να χτίζεις έτσι πάνω τους γερό σκαρί, αθάνατο στο χωροχρόνο.
Τίποτα να μην το σπάει. Τίποτα να μην το τσακίζει. Κανένας άνεμος, μήτε σεισμός, μα μήτε και μπουρίνι.
Ευλύγιστο να είναι μέσα σου και σταθερό συνάμα.
Με όλες τις αισθήσεις σου να είσαι παρών από την αρχή ως το τέλος για να γευτείς την ολοκλήρωση του στόχου.
Μετά κάτσε να απολαύσεις την πληρότητα!
Οποιος μπορεί να ονειρεύεται με ανοιχτά τα μάτια, αυτός στα χέρια του κρατά και τη ζωή του.
Οταν η ψυχή ξεκάθαρα γνωρίζει το δρόμο της, σ’ αυτόν και θα βαδίσει.
Όχι στο μέλλον, στο τώρα, εδώ που το όνειρο γίνεται αλήθεια και συναντά την πραγματικότητα.
Την δική σου πραγματικότητα!
Όχι των άλλων.
Όχι των πολλών.
Την πραγματικότητα των ποιητών, των ρομαντικών, εκείνων που γεννήθηκαν επαναστάτες κι ελεύθεροι από την κούνια τους!
Ρίζες γερές να φτιάχνεις για να μπορούν να αντέχουν το βάρος των φτερών σου!
Γιατί όταν ο Ανθρωπος θέλει, ο Θεός το μπορεί!