Γράφει η Σοφία Σοφιανίδου
«Θέλω να ερωτευτώ» λες κι είναι σαν να την έχεις στήσει μοναξιάς κι ελπίδας γωνία και παρατηρείς όποιον άνθρωπο περάσει από τη ζωή σου, –για λίγο ή για πολύ ελάχιστη σημασία έχει-, γαντζώνεσαι από ματιές, λέξεις, χειρονομίες και προσπαθείς σχεδόν απεγνωσμένα να πείσεις τον εαυτό σου πως ο έρωτας πλησιάζει.
Σαν να έχεις παραγγείλει παντελόνι που δεν ήταν στα μέτρα σου και προσπαθείς με παραποιήσεις να το φορέσεις ο κόσμος να χαλάσει. Γιατί όταν θέλεις ντε και καλά να ερωτευτείς θα κάνεις εκπτώσεις. Στο υπογράφω άμα θες και βάζουμε και στοίχημα.
Ναι, μπορεί μία στις εκατό να βγει, αλλά αυτό δεν είναι ο κανόνας. Αυτό είναι κωλοφαρδία και αν είσαι τόσο τυχερός παίξε και κανένα τζόκερ και μην ξεχάσεις κι εμάς που είμαστε φίλοι σου.
Από τη άλλη, αποφεύγεις τους έρωτες και τα γλυκανάλατα όπως ο διάολος το λιβάνι και στην υποψία πως κάποιος πληροί όλες τις απίθανες προϋποθέσεις που έχεις θέσει μέσα στο αθώο και φτωχό σου κεφαλάκι, ξεκινάς τα ξόρκια και τις προσευχές να εξαφανιστεί από μπροστά σου σε χρόνο ντε τε.
Σου έχουμε νέα.
Ούτε στη μία αλλά ούτε και στην άλλη περίπτωση θα γίνει αυτό που θες εσύ. Όχι γιατί είσαι κανένα άβουλο ον και δεν μπορείς να κουμαντάρεις τη ζωή σου (γέλασε μαζί μας να χαρείς) αλλά επειδή στον έρωτα –δεν ξέρω αν στο έχουνε πει, αλλά δεν το έμαθες από μάς- δεν κάνεις εσύ κουμάντο.
Αν είναι να σε βρει, θα σε βρει. Και θα σε πετύχει στο δόξα πατρί εκεί που δεν το περιμένεις είτε τον καρτερείς πώς και πώς, είτε δε θες να τον βλέπεις ούτε ζωγραφιστό. Δεν είχατε δώσει ραντεβού, ούτε περνούσε τυχαία απ’ τη γειτονιά σου και δεν είχε που αλλού να σημαδέψει και είπε να σε πετύχει για να δει αν έχει μυτερά βέλη. Ούτε είχε πρόθεση να σε ρωτήσει ποτέ, αν πίστευες το αντίθετο.
Ο έρωτας έχει βούληση. Ηλίθια πολλές φορές, για να πάρεις μαθήματα, αλλά και σοφή άλλες τόσες όταν έχεις σχεδόν αποφοιτήσει. Δεν έχει ανάγκη να του υποδείξεις ποιον και που, αλλά σου βάζει τα δυο πόδια σε ένα παπούτσι τόσο μεθοδικά κι αθόρυβα, που στο τέλος θα λες κι ευχαριστώ. Γίνεται αντιληπτός όταν είναι ήδη πολύ αργά να κάνεις πίσω και φεύγοντας γυρίζει και σε κοιτάει με σηκωμένο φρύδι σαν να σου λέει: «τώρα να σε δω πόσο μάγκας είσαι γατάκι»!
Δεν προσέχει συνθήκες, ηλικίες, αποστάσεις και κοινωνικά στρώματα. Είναι όλα τόσο πεζά γι’ αυτόν. Μάλιστα όσο περισσότερα τα εμπόδια τόσο πιο πολύ εξιτάρεται και ξεκινάει να ρίχνει τα βέλη του κατά ριπάς μήπως και ξεφύγεις. Όσο και να ψάχνεις ή όσο και να τον αποφεύγεις θα γίνει το δικό του μην έχεις αμφιβολίες. Και αυτή είναι και η ομορφιά του άλλωστε.
Ο έρωτας σε βρίσκει, δεν τον βρίσκεις. Όποτε θέλει εκείνος. Το θέμα είναι τι κάνεις εσύ από κει κι έπειτα. Γιατί κι αυτό το έρμο πόσες φορές να θελήσει να σε βοηθήσει αν του λόγου σου κάνεις πως δε βλέπεις;
Other Articles
