Γράφει η Δέσποινα Χατζάκη
Κι όμως φίλε μου, ξεχάστηκες!
Μα τι νόμισες;
Θα σκορπούσες αδιαφορία και πόνο και θα ήσουν περιζήτητος;
Μόνο έπαιρνες και τίποτα δεν έδινες.
Πούλησες φθηνά τον έρωτα και ζήτησες και τα ρέστα.
Γύρισες την πλάτη χωρίς δεύτερη σκέψη σε ανθρώπους που σε πίστεψαν.
Φάνηκες λίγος μπροστά στη μεγάλη αγάπη.
Γι’ αυτό τώρα σου αξίζει οριστική διαγραφή. Τελεία και παύλα. Όχι άλλες ευκαιρίες. Και ξέρεις γιατί;
Γιατί οι άνθρωποι δεν αλλάζουν, φίλε μου.
Ο ψεύτης θα παραμείνει ψεύτης. Άνθρωπος που σε χρησιμοποίησε μια φορά θα το ξανακάνει.
Βέβαια θα παίξει το θέατρό του όταν στριμωχτεί από τη ζωή και θα δώσει χίλιες υποσχέσεις, όμως με την πρώτη ευκαιρία θα δείξει πάλι τον αληθινό εαυτό του.
Γι’ αυτό όχι πισωγυρίσματα. Εξάλλου ουδείς αναντικατάστατος και κάθε τέλος ισούται με νέα αρχή.
Έτσι δε λένε;
Όχι άλλος χαμένος χρόνος.
Πάμε γι’ άλλα!