Οι μνήμες χτίζουν τη ζωή κι οι άνθρωποί που επιλέγουμε, την καθορίζουν

Γράφει η Βασιλική Κοτλίτσα

Άκου φίλε, τη ζωή μην την παίρνεις πολύ στα σοβαρά. Ένα πάρτι είναι, γεμάτο στιγμές. Άλλοτε κακές, άλλοτε καλές. Κάποιες σε αγγίζουν, κάποιες σε αφήνουν παγερά αδιάφορο. Σε άλλες θα κλάψεις, θα πονέσεις, θα βρίσεις, θα φωνάξεις, θα ξεθυμάνεις. Σε άλλες όμως θα χαρείς, θα γελάσεις, θα ουρλιάξεις από ευτυχία και θα σου δώσουν μια μέρα ακόμα ζωή.

Σε αυτό το πάρτι, θα προσκαλέσεις πολλούς. Κάποιους από υποχρέωση και κάποιους επειδή γουστάρεις να περάσεις καλά μαζί τους. Μερικοί θα μείνουν όλη νύχτα, άλλοι θα φύγουν νωρίς με πρόφαση την κούρασή τους. Μερικοί θα γελάσουν μαζί σου για να μην σε προσβάλλουν, άλλοι θα το κάνουν πίσω από την πλάτη σου, και άλλοι θα γελάσουν από την καρδιά τους επειδή σε αγαπούν αληθινά. Κάποιοι από αυτούς θα έρθουν και στο τέλος για να κάνουν την είσοδό τους θριαμβευτικά. Αυτούς όμως, αν μπορείς, αγνόησέ τους προσποιούμενος ότι δεν τους είδες όταν μπήκαν, όπως έκαναν και εκείνοι με την πρόσκλησή σου.

Όμως, λίγο πριν η αυλαία κλείσει και τα φώτα ανάψουν, κάποιοι θα μείνουν για το καθάρισμα. Οι περισσότεροι από αυτούς είναι εκείνοι που δεν λέρωσαν τίποτα. Εκείνοι που δεν άφησαν να πέσει κάτω το παραμικρό ψίχουλο. Αυτοί θα σε αποφορτίσουν από την κούραση της μέρας, θα πουν το τελευταίο αστείο και θα κλείσουν την πόρτα δίνοντας κιόλας το επόμενο ραντεβού.

Μέσα σε λίγες στιγμές, μικρές ή μεγάλες, γνωρίζεις γνωστούς, φίλους και εχθρούς. Οι μνήμες ονομάζονται ζωή και οι άνθρωποι, με τις επιλογές μας, είναι αυτοί που την καθορίζουν.