Να Φεύγεις Όταν Δεν Έχει Πια Νόημα..

Γράφει ο Άρης Γρηγοριάδης

Να φεύγεις από τελειωμένες καταστάσεις.

Από ανθρώπους που τους ανεβάζεις και αυτοί, με τονισμένο το εγώ τους, σε ρίχνουν.

Από εκείνους που δεν ρισκάρουν, αλλά βολεύονται.

Από ανθρώπους που δεν δίνουν παρά μόνο παίρνουν, και όσα τους προσφέρεις δεν τα εκτιμούν. Τα θεωρούν δεδομένα, απλά, αδιάφορα…

Από εκείνους που σε κοιτάζουν και αναζητούν στα μάτια σου κάποιον άλλον.

Από αυτούς που σου χαρίζουν δανεικές στιγμές, και περιμένεις να σου δώσουν σημασία με το σταγονόμετρο.

Να φεύγεις όσο είναι νωρίς από εκείνους που αντί για έρωτα, σου πουλάνε εξυπνάδες.

Από αυτούς που σου προκαλούν ανασφάλειες και πολλές σκέψεις. Γιατί αν σε ήθελαν αληθινά στη ζωή τους, θα το είχες καταλάβει…

Να φεύγεις όσο είναι νωρίς από ό,τι σε πληγώνει.

Γιατί στο τέλος θα πληγωθείς περισσότερο.

Να φεύγεις με το κεφάλι ψηλά και να κλείνεις την πόρτα χαμογελώντας.

Γιατί εσύ ένιωσες, δεν κρύφτηκες.

Γιατί ό,τι είχες να δώσεις, το έδωσες.

Και γιατί, πολύ απλά, σε περιμένουν καλύτερα πράγματα, που μόνο όταν φύγεις θα τα συναντήσεις…