Να γίνεσαι το κοριτσάκι μου..

Γράφει ο Δημήτρης Ξυλούρης

Μου είχε λείψει ένα ταξίδι που δεν θα το έχουμε προγραμματίσει. Ένα ταξίδι που εσύ θα μου κρατάς το χέρι και ότι έχουμε να πούμε θα το λέμε με την αφή και τις σιωπές. 

Ένα ταξίδι που εσύ θα μου χαμογελάς, κι εγώ θα σε φροντίζω. Που θα σε κρατάω αγκαλιά, όταν σκοντάφτεις, για να μην πέσεις. 

Σε μια συμφωνία μυστική, από εκείνες τις δικές μας, θα σου δείχνω το “στηρίξου πάνω μου” κι εσύ θα κλείνεις νωχελικά τα μάτια.. 

Ναι, να στηριχτείς πάνω μου κορίτσι μου. Να βασιστείς, κι ας μην στο έχω υποσχεθεί ποτέ. 

Ξέρω πως είσαι μια από τις πιο δυνατές και δυναμικές γυναίκες που γνώρισα, μα στα μάτια σου είδα την κούραση από τον κόσμο που κουβαλάς στην πλάτη σου. 

Να πάρω από πάνω σου τα απλά και τα περίπλοκα. Τα σημαντικά και τα ασήμαντα. Όχι, δεν θέλω να τα μοιραστούμε. Να τα πάρω από πάνω σου θέλω, για να μπορώ να βλέπω αυτό το χαμόγελό σου..

Εγώ να σου ανοίγω το δρόμο κι εσύ να μου μαθαίνεις πως η ζωή είναι μονόδρομος και ποτέ αδιέξοδο! 

Να μοιραζόμαστε παγωμένο καρπούζι και ρακή και να σου χαϊδεύω τα πόδια.. 

Να σε βλέπω να γίνεσαι κοριτσάκι μικρό, να γελάς ανέμελα, να αφήνεις τα μαλλιά σου άφτιαχτα σε ατίθασες μπούκλες. Να σε φιλάω τρυφερά και να με κρατάς πάνω σου. 

Δεν ήρθα να σε αλλάξω.. ήρθα να σου πω πως μπορείς να βασιστείς πάνω μου. Ήρθα, για να μείνω, για σένα και για μένα, και για τις υποσχέσεις που ποτέ δεν δώσαμε.