Γράφει η Άρτεμις Βαμβουνάκη
Μια βόλτα να ναι η ζωή σου χωρίς προορισμό. Ένα γλυκό κρασί που το γεύεσαι και θέλεις κι άλλο, μέχρι να αδειάσεις το ποτήρι σου. Και σαν ρουφάς τη κάθε του γουλιά και γεύεσαι τη γλυκόπικρη του αλήθεια, να ταξιδεύεις με τη σκέψη σου σε μέρη περασμένα, γλυκά και πικρά, φως και σκοτάδια, μα εσύ να ποθείς το ταξίδι σου στο άγνωστο να ναι και όπως το κρασί σου καλόπιοτο…
Μια βόλτα χωρίς προορισμό… Έτσι να είναι η ζωή σου, ένα ταξίδι που θα αποκομίσεις όσες πιο πολλές εμπειρίες, άσχημες μα και ζουμερές σαν πετιμέζι, γέλιο, και δάκρυ, προδοσίες μα και άπλετη αγάπη. Το ταξίδι της μη σε τρομάζει, εσύ να επιμείνεις σοφός ταξιδευτής και γητευτής της, καβαλάρης και θηριοδαμαστής της.
Μια βόλτα να ναι η ζωή σου χωρίς προορισμό.
Η καρδιά σου να χτυπά από αγωνία γιατί η εξερεύνηση προς το άγνωστο κρύβει εκπλήξεις και την μετατρέπει σε συναρπαστική και συνάμα εθιστική. Γιατί μπορείς να καταλάβεις που κρύβει τους θησαυρούς της και γνωρίζεις πια το σωστό και το λάθος, το κακό και το καλό της.
Μια βόλτα η ζωή που τη ρουφάς με μιας.