Γράφει η Κική Γ.
Εσύ, που νομίζεις ότι διαθέτεις περισσή εξυπνάδα και δεν σέβεσαι τον άνθρωπο που έχεις δίπλα σου και αισθάνεσαι και καλά με τον εαυτό σου και κοκορεύεσαι κιόλας, είσαι για λύπηση. Πόσο τιποτένιος και φτηνός μπορεί να είσαι!
Συνοδεύεις μια γυναίκα, που εσύ επέλεξες, και δεν την τιμάς. Τολμάς και ρίχνεις το βλέμμα σου δίπλα, απέναντι και ξεκινάς το παιχνίδι. Θεωρείς πως κανένας δεν σε αντιλαμβάνεται, θεωρείς πως η γυναίκα σου, η σύντροφος σου, η σχέση σου, είναι αλλού, είναι χαμηλής νοημοσύνης, και όλα καλά. Αυταπατάσαι οικτρά. Εσύ γίνεσαι ρεζίλι, εσύ ξεφτιλίζεσαι, και το κυριότερο, ξεχνάς κάτι σημαντικό. Την ώρα που εσύ ρίχνεις τα δίχτυα σου αλλού, ένας άλλος άνδρας μπορεί να κάνει το ίδιο στη δική σου γυναίκα, όπως και η γυναίκα σ´ έναν άλλον άνδρα. Το απόλυτο μπάχαλο, δηλαδή. Έτσι είναι οι άνδρες; Που είναι τα παντελόνια; Χάθηκε πια και η αξιοπρέπεια και ο σεβασμός; Έχεις μια από τις παραπάνω σχέσεις; Τίμησε την. Δεν σου αρέσει; Τελείωσε την. Δεν γίνεται να έχεις και την πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο. Είσαι “αρρωστάκι” και δεν το ξέρεις η δεν το παραδέχεσαι. Μπορεί να έχεις συνέπειες που δεν τις έχεις φανταστεί και το ρεζιλίκι σου να σε κυνηγάει, μέχρι να πατήσεις μαύρο χιόνι. Αυτά τα ” σπορ” είναι πολύ επικίνδυνα και καλά θα κάνεις να βάλεις εγκαίρως μυαλό. Ότι δεν θέλουμε να μας κάνουν, δεν το κάνουμε. Όταν παίζουμε με τη φωτιά, στο τέλος, καιγόμαστε οι ίδιοι. Είναι και αυτή η θεία δίκη η άτιμη, που έχει καλή μνήμη. Κανέναν δεν ξεχνά. Τους πληρώνει όλους στην ώρα τους μετρητοίς και αλίμονο! Τότε ίσως πάρεις το μάθημα σου.