Γράφει η Μαρία Κυπραίου
Μη με αφήνεις ακόμα χρειάζομαι άλλο λίγο. Ξέρεις πως η μυρωδιά σου είναι το γιατρικό μου. Κράτησε με λίγο ακόμα, πιο σφιχτά αυτή τη φορά, δεν θέλω να σε αποχωριστώ.
Δεν νιώθω έτοιμη να φύγεις πάλι. Χρειάζομαι λίγο αγκαλιά ακόμα, από αυτές που μόνο εσύ κάνεις. Από αυτές που χάνομαι και δεν μπορώ να αναπνεύσω.
Είναι εκείνη η μυρωδιά σου, η μεθυστική. Τα στιβαρά σου χέρια που με κρατάνε απαλά από τη μέση. Είναι η στιγμή που θα χαθώ στο λαιμό σου, που τα κορμιά μας θα γίνουν ένα.
Αγκάλιασε με λίγο ακόμα, στο ζητώ σαν χάρη. Πριν σηκωθείς και κλείσεις την πόρτα πίσω σου θέλω λίγο ακόμα από εσένα.
Δεν με νοιάζει αν ξαναγυρίσεις. Θέλω να με αγκαλιάσεις τώρα λίγο πιο πολύ.