Αν εκτός από τον εαυτό μας ενδιαφερθούμε και για τους άλλους, με όποιο τρόπο μπορεί ο καθένας, λίγο παραπάνω αυτό το Πάσχα τότε ίσως αποκτήσουν αληθινό νόημα και οι γιορτές και οι ευχές.
Γράφει ο Σπύρος Σταθάτος
Άλλο ένα Πάσχα πέρασε. Μαζί του τερματίστηκε και η νηστεία αυτών των ημερών (για άλλους 40 και για άλλους αποκλειστικά την Μεγάλη Εβδομαδα). Νηστέψαμε το γάλα, το κρέας, πήγαμε στην εκκλησία, είπαμε το Χριστός Ανέστη, δώσαμε το φιλί της αγάπης και την επόμενη μέρα τσουγκρίσαμε τα αυγά και φάγαμε το αρνάκι. Αυτό είναι το έθιμο και όπως είναι φυσικό το τηρούμε κάθε χρόνο.
Ποιο είναι όμως το πραγματικό νόημα της νηστείας και ποιο θα έπρεπε να ήταν το μήνυμα αυτών των ημερών; Σίγουρα τα προαναφερθέντα αλλά και άλλα πολλά. Καλό θα ήταν εκτός από την διατροφική νηστεία να κάναμε και πνευματική. Με άλλα λόγια να αφήναμε στην άκρη τη ζήλια, το μίσος, τον αθέμιτο ανταγωνισμό, την κακία, την αχαριστία και κυρίως την υποκρισία!
Να μπορούσαμε για λίγο να νιώσουμε το πραγματικό μήνυμα αυτής της γιορτής, που είναι η αγάπη, και να αγαπήσουμε τον συνάνθρωπό μας πραγματικά. Γίνεται να αγαπήσουμε λίγο παραπάνω τον “άνθρωπο” αυτό το Πάσχα; Να γίνουμε αλτρουιστές και ανθρωπιστές . Να ενδιαφερθούμε και για τους αυτούς που είναι μόνοι τους στην ζωή, ηλικιωμένους και μη. Όλοι μας έχουμε δικαίωμα στη ζωή, στην αγάπη και στην ευτυχία, ας μην το ξεχνάμε αυτό.
Αν εκτός από τον εαυτό μας ενδιαφερθούμε και για τους άλλους, με όποιο τρόπο μπορεί ο καθένας, λίγο παραπάνω αυτό το Πάσχα τότε ίσως αποκτήσουν αληθινό νόημα και οι γιορτές και οι ευχές.
Να είστε καλά και να χαίρεστε όσους αγαπάτε και σας αγαπούν!
