Δεν υπάρχουν μισά που όταν βρεθούν γίνονται ένα ολόκληρο..

Γράφει η Ιωάννα Ιακωβίδη

Κάποτε πίστευα σε μισά πορτοκάλια, που συναντιούνται και κάνουν ένα τέλειο ολόκληρο, η μεγαλύτερη πλάνη της ζωής μας.
Μόνο όταν ένας άνθρωπος αγαπά τον εαυτό του, είναι ολοκληρωμένος και πατημένος καλά στα πόδια του μπορεί να κάνει μια ισορροπημένη σχέση.

Μόνο όταν μπορείς να ζεις ευτυχισμένος και μόνος μπορείς να βρείς την ευτυχία μαζί και με άλλον.
Να αναζητάς απλά τον άνθρωπο που θα ταιριάξεις, που δε θα χρειάζεται να εξηγήσεις πολλά για να σε καταλάβει.

Που όταν σε κοιτά στα μάτια καταλαβαίνει πώς νιώθεις.
Αν νιώθεις ανασφάλεια, αν είσαι στεναχωρημένος, εκνευρισμένος ή χαλαρός.

Έναν άνθρωπο που από αγάπη θα παρατηρεί τις λεπτομέρειες και δε θα τις ξεχνά. Θα θυμάται πάντα τα γλυκά που σου αρέσουν, τα φαγητά που λατρεύεις και το αγαπημένο σου χρώμα.

Οι άνθρωποι χρειάζεται να είναι ολοκληρωμένοι για να κουμπώσουν αρμονικά και επιβάλλεται να μπορούν να υπάρχουν και ο ένας χωρίς τον άλλον αλλιώς, κάνουν λάθη για να κρατήσουν ο ένας τον άλλον.

Χρειάζεται να μη σου λείπει τίποτα ώστε να μη περιμένεις τον άλλον για να ολοκληρωθείς, να ενώνεσαι με τον άνθρωπο σου κι όχι να συμπληρώνεσαι.

Δεν υπάρχουν μισά που όταν βρεθούν γίνονται ένα ολόκληρο.

Υπάρχουν ολόκληρα που όταν βρεθούν γίνονται απλά δυο ευτυχισμένοι άνθρωποι που ενώθηκαν για να ζήσουν μαζί. Και μαζί σημαίνει πάντα δυο.

Ένα και ένα θα μας κάνουν πάντα δυο.
Και η αγάπη χρειάζεται πάντα δυο για να ανθίσει.