Δεν σε καθορίζει ο πόνος, αλλά ο τρόπος που θα τον αντιμετωπίσεις.

Κοίτα λίγο γύρω σου. Κοίτα πώς χαμογελάνε και πώς κλαίνε οι άνθρωποι. Καταλαβαίνεις πως όλα είναι μια επιλογή; Ο πόνος είναι αναπόφευκτος, μα το πώς θα πονέσεις θα σε καθορίσει για πάντα.

Μην απελπίζεσαι! Μην κοιτάς τον πάτο! Να κοιτάς ψηλά, μπροστά, πέρα από τη βροχή και τα σύννεφα. Να κοιτάς το ουράνιο τόξο που θα έρθει, τα όμορφα που θέλεις να φτιάξεις. Άπλωσε τα χέρια σου μακριά, πολύ μακριά! Κι αν νιώθεις ότι δεν φτάνεις, μη σταματάς. Συνέχισε. Η ζωή μας είναι μια συνεχής βελτίωση, ένας αγώνας ονείρων.

Φρόντισε να χαμογελάς πολύ, γιατί χαμογελώντας φτιάχνουμε τα πιο πολύχρωμα και όμορφα όνειρα. Να είσαι ευτυχισμένος, γιατί κάθε μέρα κάνεις ένα βήμα. Ένα βήμα μικρό ή μεγάλο, δεν έχει σημασία. Σημασία έχει μόνο να είσαι καλά.

Ξέρω πως πονάει. Κι αυτό, κι εκείνο που θα έρθει. Και πολλά ακόμα θα πονέσουν, θα σε λυγίσουν, θα σε δοκιμάσουν. Μα εσύ, μην χάνεις τη θετικότητά σου.

Να κοιτάς να ξεκουράζεις την καρδιά σου. Να την ανταμείβεις συχνά. Κάθε μέρα είναι ένας μικρός αγώνας. Ένα βουνό που ανεβαίνεις με κόπο και θέληση. Καθόλου σημασία δεν έχει μέχρι πού θα φτάσεις. Σημασία έχει, εκεί που θα φτάσεις, να είσαι ευτυχισμένος.

Εξέτασε καλά κάθε μικρό βήμα σου, βεβαιώσου ότι θα προσθέσει χρώμα και νότες στη ζωή σου. Αγάπα και μην φοβάσαι. Τι έχεις στ’ αλήθεια να φοβηθείς; Μπορείς να αντέξεις όσα συμβαίνουν. Μπορείς, γιατί έχεις κάτι μέσα σου που ονομάζεται «καρδιά».

Κάποτε θα σου φαίνεται πως κουράστηκε, μα θα έχει πάντα «λίγη ακόμα» αγάπη να δώσει. Θα έχει πάντα κάτι περισσότερο που θα σε κρατάει ψηλά.