Αυτή ήταν η ιστορία δύο ψυχών.
Γράφει η Μαρία Σταματοπούλου
Μία ανείπωτη θλίψη διαπερνούσε την ψυχή. Ήταν λες και άπειροι αστερισμοί κτυπούσαν μανιωδώς τα θέλω και τα όνειρά τους. Δεν έπρεπε να υπερβείς τα όρια της αντοχής, δεν ήταν συνετό να σταματήσεις να ονειρεύεσαι.
Και όλα αυτά, έσπασαν σε ένα δευτερόλεπτο! Τόσο χρειάστηκε όταν το κάλεσμα της υπέρβασης ήρθε στο προσκήνιο!
Έντονο, γεμάτο απαλές δόσεις δυναμικής δράσης. Ήρθε να δέσει στα όνειρά της.
Έκανε πάταγο έτσι όπως έσταζε πάνω στους κτύπους της καρδιάς της. Ίσως, αυτή την στιγμή, αυτό που αναζητά, να βρίσκεται ήδη στην ζωή της.
Εξάλλου, εκείνη προσευχήθηκε για το κάλεσμά της.
Κάποιες φορές, άλλοτε οι προσευχές πραγματοποιούνται αυτούσιες, άλλοτε με έναν τρόπο που δεν φανταζόμαστε πως θα μπορούσε ο Θεός να μας χαρίσει!
Δεν χρειάστηκε πάνω απο πέντε αγωνιώδη λεπτά, ώστε να επιλέξει τί ήταν το σωστό για εκείνην! Δεν το πολυσκέφτηκε, άλλωστε!
Παραμέρισε εμπόδια και ανασφάλειες απο το μυαλό της και ως ιππότης των σκέψεων της, ακολούθησε την νέα αρχή!
Εκείνος, μελιστάλαχτος δράκος στο παραμύθι τους, ανίκανος να προκαλέσει άλλη, διαφορετική τροπή στο σενάριο της νέας αρχής, βημάτισε λίγο μαζί της, μα έπειτα έκανε πίσω.
Εκείνο ήταν το δικό της μονοπάτι!
Μα πώς θα μπορούσε να το διαβεί λαβωμένος απο γκρίζες συμπεριφορές, όταν εκείνη το μόνο που ζητά είναι η καθαρότητα στις προθέσεις και τα όνειρά της;
Ασταμάτητη και αλώβητη, φρουρός της πύλης των προθέσεών της!
Υπέρμαχος των θέλω της καρδιάς, ανικανοποίητη αν δεν πάρουν την τροπή των πραγμάτων όπως εκείνη προστάζει!
Αυτή ήταν η ιστορία δύο ψυχών.
Ο ένας φυλακίζει τα όνειρά του μέσα απο την στασιμότητα και τον φόβο της αλλαγής και η δεύτερη ψυχή, αντιμέτωπη με την κάθε αλήθεια που της δείχνει η καρδιά της, σαν δώρο λαμπερό που λαχταρά να σκίσει το περιτύλιγμα και να ανακαλύψει όσα το κουτί περιέχει!