Γράφει η Μαρία Σταματοπούλου
Αλήθεια, πόσα έχουμε δώσει στον συνάνθρωπο και πόσα έχουμε λάβει;
Δίνουμε λίγη από την χαρά μας, δίνουμε περισσότερο ενδιαφέρον και οτιδήποτε αναδύεται απο τα βάθη της καρδιάς μας! Και φυσικά πάντα με καλές προθέσεις, ανιδιοτελώς!
Και όσο δίνουμε, τόσο ενδυναμώνουμε την ύπαρξη του άλλου, μας εμπιστεύεται,
ακουμπά τα δικά του συναισθήματα, τις δικές του ελπίδες σε εμάς.
Αμφότερος εμπλουτισμός χαράς, ολοκλήρωσης, αγάπης, κατανόησης, ενσυναίσθησης!
Και όλα αυτά αντανακλώνται και στις δύο πλευρές, γίνονται ένας όμορφος καθρέπτης ο ένας του άλλου!
Γιατί όσο προσφέρεις ανιδιοτελώς λαμβάνεις περισσότερα, τα πάντα επιστρέφονται και πλούσιος γίνεσαι!
Δημιουργώντας ένα κλίμα και κύμα ευφορίας, ψυχικής ανάτασης, τα εγωιστικά κίνητρα μικραίνουν, η πίστη στον άνθρωπο ενδυναμώνει, θάρρος αποκτάται αμέσως.
Και έτσι όλοι στηρίζονται στην δύναμή τους, σε εσωτερικές δυνάμεις για την πραγμάτωση των στόχων τους!
Και αν φοβάσαι να δοθείς, άρα και να αγαπήσεις, φοβάσαι και να ζήσεις με αγάπη στον πολύτιμο εαυτό και πίστη στη ζωή.
Αντέχεις να ζεις δίχως θαύματα και μάτια κλειστά;