Είναι κι εκείνες οι φορές, που η ζωή ξεκινά μετά το χωρισμό

Γράφει η Ηρώ Αναστασίου.

Είναι στιγμές που περιμένεις μια εικόνα, μια λέξη, μια πράξη, κάτι τελοσπάντων που θα σε ξενερώσει, που θα σε βγάλει από τον λήθαργο που ήσουν για καιρό, για χρόνια.

Ωραίο πράγμα το ξενέρωμα!
Το γουστάρω πολύ!
Τρως τις σάρκες σου και ξεσκίζεις την ψυχή σου.
Για ποιον λόγο, ίσως μόνο εσύ το ξέρεις.
Ίσως το ξέρεις αλλά δεν θέλεις να το αποδεχθείς.
Και γίνεσαι αποδέκτης ενός λαβύρινθου, που εσύ έχεις υποβάλλει τον εαυτό σου.

Η ζωή είναι τόσο μικρή και όμορφη κι όμως εσύ ο ίδιος καταστρέφεις τις εικόνες και τις στιγμές που θα έπρεπε να νιώθεις χαρούμενος.
Γιατί σταμάτησες κάποια στιγμή να νιώθεις χαρούμενος και έπρεπε να χωρίσεις.
Ναι ρε να χωρίσεις.

Δεν το περίμενες ίσως, αλλά υπάρχει κι άλλη ζωή, αυτήν που ξέχασες να ζεις εδώ και χρόνια.
Αυτήν που σου αρνήθηκε, αυτήν που δεν μπόρεσε να σου δώσει ο άλλος, αυτήν που σου ριγώνει την επιθυμία και καταιγίδα την κάνει.
Γιατί αν δεν νιώθεις την καταιγίδα δίπλα στον άλλον, αν δεν νιώθεις τα μεθυσμένα φεγγάρια να σε ξεσηκώνουν το βράδυ, ήρθε η ώρα να την κάνεις.

Γιατί σε άφησε, γιατί κανένας δεν φεύγει αν δεν τον αφήσει ο άλλος, γιατί όταν μισανοίξει η πόρτα θα κοιτάξεις την έξοδο.
Γιατί υπάρχει κι άλλη ζωή, η ζωή μετά τον χωρισμό.
Γιατί ξεχάσαμε την ουσία των πραγμάτων, την ουσία του εαυτού μας μωρέ.
Διαφορετική για τον καθένα, αλλά έτσι είναι όλα.
Άλλο είναι το ουσιαστικό για εμένα κι άλλο για τους άλλους.

Έκανα υπομονή, γιατί ήξερα ότι αν περπατούσα θα ανέβαινα, αν μιλούσα θα τ’ έλεγα όλα αληθινά, αν κοιτούσα θα έβλεπα καθαρά.
Ήξερα την δύναμη μου, γιατί περπάτησα πάνω σε βουνά και κολύμπησα στα βαθιά.
Ξέρω ποια είμαι και τι ζητάω..

Μην μου μιλάς με αχνή φωνή, δεν σ’ακούω.
Μην με αγγίζεις με στεγνά χέρια, δεν σε νιώθω.
Χάρισέ μου το άσβεστο πάθος μου, αλλιώς άφησέ με μονάχη.
Άφησέ με να στέκω εκεί που ριγώνει η επιθυμία μου, εκεί που συντρίβονται οι λυγμοί μου.
Γιατί ναι υπάρχουν κι αυτά, αυτά που ξέχασες στην πορεία του γάμου σου, αλλά πίστεψέ με, όσο δύσκολο και να σου φαίνεται, υπάρχουν και θα τα βρεις.

Θέλει γερά κότσια για να χωρίσεις και οι δυνατοί το ξέρουν, όπως ξέρουν ότι υπάρχει και η ζωή μετά τον χωρισμό και είναι στο χέρι μας να την διεκδικήσουμε.