Σεβάσου το χρόνο σου γιατί τελειώνει και μην τον πετάς στα “σκυλιά”

Γράφει η Ιλιάδα – Ευαγγελία Κόθρα

Υπάρχει κάτι μαγικό όταν μεγαλώνεις. Βρίσκεις το “ποιός είσαι”. Το τι θες και τι όχι.
Ο χρόνος σου μειώνεται μέρα με την μέρα και ξέρεις ότι δεν έχεις την ”άνεση” να απολογείσαι, και να προσπαθείς να πείσεις ανόητους ανθρώπους για τις προθέσεις ή τις πράξεις σου.
Καθαρίζει το “τοπίο”, ολα γίνονται διάφανα, ενίοτε δυσάρεστα αλλά λυτρωτικά.
Ξέρεις ποιός είναι δίπλα σου. Βάζεις προτεραιότητες κι αυτό είναι όλο. Φεύγεις από εκεί που δεν παίρνεις ότι δίνεις. Φοράς αυτά που θες εσύ, κι όχι ότι πρέπει. Πας σε μέρη που ξερεις ότι θα περάσεις καλά -η γνώμη των άλλων παγερά αδιάφορη-. Άνθρωποι φεύγουν στα ξαφνικά κάθε μέρα, σε δευτερόλεπτα κλείνουν σπίτια, και ανοίγουν μόνιμες πληγές.
Καμιά σταθερότητα και τίποτα δεδομένο. Βάζεις τους δικούς σου όρους στις σχέσεις είτε φιλικές είτε επαγγελματικες. Μαθαίνεις να απαιτείς αυτό που αξίζεις. Καμμια υποχώρηση στην βλακεία.
Επιλέγεις ανθρώπους από πραγματική επιθυμία, όχι ανασφάλεια. Κάνεις κάθε λεπτό να μετράει.
Τικ τακ. Ο χρόνος που τελειώνει, είναι ο πιο πιστός σου φίλος.
Σεβάσου τον. Μην τον πετάς στα “σκυλιά”.