Δεν έχω πρόβλημα να μην ξέρεις τι θες, αρκεί να μην το ψάχνεις στη ζωή μου!


Γράφει η Έφη Νερούτσου
Μερικές φορές μένω έκπληκτη και εγώ η ίδια με τον ίδιο μου τον εαυτό.
Ο χαρακτήρας μου είναι ευθύς, σιχαίνομαι την διπροσωπία και αγαπάω πολύ τα κότσια και την αλήθεια.
Μου αρέσουν οι διάφανοι άνθρωποι. Αυτοί που δεν θα χρειάζεται να αποκρυπτογραφήσω τα λόγια τους για να δω αν τα πιστεύουν όντως ή απλά τα λένε έτσι για να τα πουν. Μου αρέσουν οι αυθόρμητοι άνθρωποι -γιατί έτσι είμαι και εγώ- αλλά σιχαίνομαι τα ψεύτικα λόγια του αυθορμητισμού.
Τα μεγάλα “θα” επειδή την συγκεκριμένη στιγμή περνάμε ωραία. Πρέπει να σκεφτείς και το μετά. Πριν αρχίσεις κάτι, να σκεφτείς και το πως θα το τελειώσεις.
Οι φθηνές δικαιολογίες δεν είναι πια της μόδας, μην τις λέτε, έχουν πολυφορεθεί τα τελευταία χρόνια.
Είναι τόσο βαρετό το να ακούς ανούσια ψέματα και να ξέρεις την αλήθεια όσο βαρετό είναι το να βλέπεις για 3η φορά μια ταινία ακόμη και αν είναι η αγαπημένη σου.
Ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός και έτσι δεν μπορώ να κρίνω τα κότσια του καθενός εγώ. Δεν κρίνω το ψέμα και πόσο μάλλον το χαζό ψέμα, έχω όμως το κάθε δικαίωμα να κρίνω την πρόθεση του καθενός στο να με κοροιδέψει.
Ξέρεις, δεν υπάρχει πιο υποτιμητικό πράγμα στον κόσμο να παραδέχεται κάποιος το πόσο έξυπνη είσαι και την επόμενη στιγμή να σε κοροιδεύει. Είναι σαν να σου λέει πως ναι μεν είσαι ξύπνια αλλά πως εκείνος έχει τον τρόπο να σε δουλέψει.
Λατρεύω να ακούω ψέματα και να γνωρίζω την αλήθεια. Κουνάω καταφατικά το κεφάλι και μερικές φορές, αν έχω κέφια μπορώ να δείξω τρομερό ενδιαφέρον για το ψέμα που μου αραδιάζουν.
Δεν τους κατηγορώ όμως καθώς ίσως το κάνουν για να μην σε πληγώσουν. Κάποια στιγμή θα καταλάβουν πως σε πληγώνει περισσότερο ένα χαζό ψέμα παρά μια ξηγημένη αλήθεια.
Μερικοί λένε πως είναι λάθος να τους δικαιολογώ όλους λέγοντας πως δεν το κάνουν κακοπροαίρετα. Μπορεί να στεναχωριέμαι, μπορεί και να περάσω ένα βράδυ σκεπτόμενη όλα αυτά που είπαμε, κάναμε και θα κάναμε αλλά θα το ξεπεράσω. Δεν θα κρατήσω κακία γιατί δεν είναι μέρος του χαρακτήρα μου.
Ξέρω να ξεχωρίσω τα “κακά” ψέματα από τα ψέματα που τα λέει κάποιος επειδή θεωρεί πως δεν μπορεί να πει την αλήθεια. Δεν δέχομαι κανένα από τα δύο όμως δεν θα κρατήσω κακία.
Αυτοί οι άνθρωποι, το βράδυ όταν τα φώτα κλείνουν και μένουν μόνοι τους με συντροφιά ένα τσιγάρο, την ώρα που τα κινητά είναι σιωπηλά και έρχεται η ώρα της χαλάρωσης, ξέρω πως θα περνάω από το μυαλό τους και θα έρχεται η σκέψη στο μυαλό τους πως εγώ προσωπικά δεν άξιζα ούτε μισό ψέμα.
Ίσως να μην ήταν η στιγμή μας, ίσως να ήταν μόνο για λίγο αυτό το “εμείς”. Ίσως να έχουμε μέλλον, ίσως και όχι. Η ζωή θα το δείξει και εγώ την εμπιστεύομαι.
Ο Ευρυπίδης είχε πει πως ο χρόνος δίνει όλες τις απαντήσεις χωρίς καν να χρειάζεται τις ερωτήσεις.
Δεν έχω κανένα θέμα με τους ανθρώπους που δεν ξέρουν τι θέλουν αρκεί να μην το ψάχνουν στην δική μου ζωή. Αν λοιπόν είχε δίκιο ο Ευρυπίδης, εύχομαι στο μέλλον να συναντήσω ξανά αυτούς τους ανθρώπους που ίσως δεν μου φέρθηκαν όπως θα ήθελα και να συστηθούμε ξανά με καθαρά χέρια, ίσες κουβέντες και με απαντήσεις που θα με κάνουν να χαμογελώ.
Σας φιλώ και σας αγαπώ.