Δεν έχεις ανάγκη από εκείνους που δεν σε κάνουν να νιώθεις όμορφα.

Γράφει Στέλλα Γρηγοροπούλου

Να φεύγεις, να φεύγεις από εκείνους που σου χαλάνε την ημέρα. Που δεν χαίρονται με τη χαρά σου, μα “κλαίνε” με τα δάκρυά σου. Που δεν σε αγκαλιάζουν όταν το έχεις ανάγκη, μα σου δίνουν άλλη μια να πέσεις ακόμα πιο κάτω. Που σκέφτονται μόνο να σου πάρουν την θετική σου ενέργεια, για να γίνουν εκείνοι χαρούμενοι, να ρουφήξουν όλο τον ήλιο σου και να σε ρίξουν τελικά όσο πιο βαθιά μπορούν στην ατελείωτη μαυρίλα τους.

Η αγάπη είναι πάρε-δώσε. Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο. Δεν έχει σημασία σε ποια σχέση συμβαίνει αυτό. Στη φιλία, στον έρωτα σε όλες. Δεν έχεις λόγο να μένεις σε σχέσεις που δεν σε κάνουν να νιώθεις όμορφα, που δεν σε βγάζουν στο ξέφωτο όταν εσύ είσαι μέσα στην καταιγίδα. Δεν είσαι εδώ μόνο για να δίνεις χαρά, πρέπει να μάθεις και να παίρνεις. Να το ζητάς όταν πραγματικά το έχεις ανάγκη. Τι να τον κάνεις τον άλλο όταν το μόνο του μέλημα είναι να ζητάει;

Μάθε πως δεν είναι ωραίοι οι άνθρωποι που δεν ξέρουν πώς να σε κάνουν να νιώθεις όμορφα. Μάθε πως είναι δίπλα σου για να σε ανεβάζουν και όχι για να σε ρίχνουν. Αλλιώς; Αλλιώς δεν αξίζει να τους έχεις δίπλα σου. Οι δικοί σου άνθρωποί σε ξέρουν και αν όχι, προσπαθούν να σε μάθουν, να μπουν μέσα σου, για να μπορούν να σε κάνουν χαρούμενο, αλλιώς δεν είναι δικοί σου άνθρωποι. Δεν έχεις ανάγκη από ανθρώπους που δεν σε κάνουν να νιώθεις όμορφα.