Απ’ αρχής του κόσμου μέχρι το τέλος, ο Αδάμ θα τρέχει πίσω από μια Εύα και μια Εύα θα έχει έτοιμη την επόμενη αμαρτία της..

Γράφει ο Γιώργος Καραγεώργος

Ας πούμε μια γνωστή σε όλους μας ιστοριούλα απόψε πριν κοιμηθούμε, ας μιλήσουμε λίγο για την αρχή, για την δημιουργία ετούτου εδώ του μάταιου κόσμου και για το υπέρτατο ον που λέγεται άνθρωπος.

Ανθρώπινο είδος λοιπόν φίλε μου!
Θεϊκό δημιούργημα, σου λέει! Το καλύτερο κομμάτι του δημιουργού μας, το best seller του και το καμάρι του.
Έφτιαξε όλα τα αλλά πρώτα ο μεγαλοδύναμος και το κερασάκι το κράτησε για το τέλος.

Τις πρώτες ημέρες ο θεούλης έφτιαξε κάτι θάλασσες, κάτι ποτάμια, κάτι δάση και κάτι ασήμαντα ζωάκια και την τελευταία του ήρθε η μεγάλη η έμπνευση και έφτιαξε τον άνθρωπο!
Σαββατιάτικα, αντί να πάει μια βόλτα, αντί να πάει να χαλαρώσει, να το ρίξει λίγο έξω ο χριστιανός, κάθισε όλη την μέρα και έφτιαχνε άνθρωπο! Και δεν του έφτανε ένας, δυο έφτιαξε! Έτσι, για να το ευχαριστηθεί περισσότερο. Γιατί σου λέει, ένας ίσoν κανένας, δεν φτιάχνω δυο, μην χάσουμε και τον σπόρο;
Πρώτα τον Αδάμ, τον καλό, τον άντρα τον ηγέτη, τον ασίκη, τον καθ΄ εικόνα και ομοίωση και για να δέσει το γλυκό, πήρε ένα πλευρό του Αδάμ και τσουπ, να την και η Εύα!
Ο Αδάμ και η Εύα, λοιπόν, τα δυο καμάρια του!

Πήρε τα καμάρια και στην συνεχεία τα αμόλησε στον κήπο της Εδέμ. Ε, ρε γλέντια!
Είναι για πάρτι σας ο κήπος τους είπε, θα κάνετε ότι γουστάρετε, θα τρώτε ότι θέλετε, θα πίνετε τον σκασμό αλλά… (γιατί δυστυχώς πάντα υπάρχει και ένα αλλά), αλλά εκείνο το δεντράκι που έχει τα κόκκινα μήλα δεν θα το ζυγώσετε, απαγορεύεται αυστηρά τους είπε. Κι έφυγε λέει ο Θεούλης να πάει επιτέλους να αναπαυτεί. Ήσυχος, αποκαμωμένος κι υπερήφανος, ειδικά για τα δυο καλύτερα του δημιουργήματα. Ναι, κοιμήσου ήσυχος εσύ Θεούλη μου κι η τύχη σου δουλεύει, λέω εγώ.

Δεν πρόλαβε να πάρει τον πρώτο ύπνο και τα δυο αριστουργήματα του ήταν ήδη σκαρφαλωμένα πάνω στην μηλιά. Ούτε μπανάνες ήθελαν, ούτε χουρμάδες, ούτε αβοκάντο, ούτε καρπούζια, ούτε πεπόνια.
Βουρ στα μήλα!
Πρώτη και καλύτερη η Εύα, γιατί της το είπε το φίδι να ανέβει και καλά, λες και εκείνη δεν είχε μυαλό να πει στο φίδι, όχι φίδι, γιατί ο Θεός μου είπε πως δεν πρέπει.
Κι από πίσω κι ο Αδάμ, γιατί ούτε αυτουνού του έκοψε να την βουτήξει από το μαλλί και να της πει, κατέβα κάτω από το δέντρο μωρή τρελή.

Και μέχρι να ξυπνήσει ο Θεός, την είχανε ρημάξει την μηλιά τα αλάνια!
Δικαίως, τα πήρε στο κρανίο ο Θεός! Άστραψε και βρόντηξε! Γιατί παιδάκια μου καλά; Γιατί καλοί μου άνθρωποι; Γιατί με γράψατε στα παλιά σας τα παπούτσια; Τι σας είπα εγώ; Γιατί κάνατε του κεφαλιού σας; Ρωτούσε και ξαναρωτούσε και η πίεση του πρέπει να έχει βαρέσει κόκκινα.
Δεν φταίω εγώ, το φίδι με ξεγέλασε, είπε η Εύα, η τάχα μου τάχα μου θύμα.
Και εσένα ρε Αδαμάκο, ποιος σε ξεγέλασε; Ξαναρώτησε έξαλλος ο ύψιστος.
Η Εύα, απάντησε και το άλλο αριστούργημα από κει.
Δεν φταίτε εσείς! Εγώ φταίω, που αντί να σηκωθώ το Σάββατο να πάω να αράξω σε καμία παραλία για να ξαποστάσω, κάθισα να φτιάξω ανθρώπους. Τους είπε ο Θεός και ήταν στα όρια του εγκεφαλικού.
Μπρος, μαζέψετε τα και πάρτε δρόμο από δω, τους είπε έξαλλος.

Τι να μαζέψουν τα καημένα; Δεν είχαν και τίποτα άλλωστε. Πήρε ο ένας τον άλλον από το χεράκι και οι δυο μαζί τον πούλο και βρέθηκαν έξω από τον παράδεισο κακήν κακώς.
Και κάπου εδώ τελειώνει η ιστορία κι αρχίζουν τα διδάγματα και τα συμπεράσματα!

Συμπέρασμα πρώτο! Μόνο ο Θεός είναι αλάνθαστος ή μήπως όχι; Τελικά ακόμη και ο Θεός το έκανε το λαθάκι του παιδιά.
Συμπέρασμα δεύτερο! Ο τσάμπα μάγκας ο Αδάμ,τα έκανε σαλάτα ως αρχηγός κι ηγέτης και ακολούθησε το Ευάκη στην αμαρτία. Ο Αδάμ λοιπόν, πάντα θα σέρνεται πίσω από τα φουστάνια, γιατί τέτοια είναι η φτιαξιά του ρε αδελφέ, δεν μπορεί το παλικάρι.
Συμπέρασμα τρίτο! Η Εύα έχει στο τσεπάκι της μια δικαιολογία για τα πάντα, πάντα φταίει κάποιος άλλος και πάντα εκείνη είναι η αθώα και το “θύμα”.
Συμπέρασμα τέταρτο! Το φίδι υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει στον αιώνα τον αιώνων αμήν, σε ποικίλες μορφές, σχήματα, νούμερα και χρώματα.
Συμπέρασμα πέμπτο! Οι λέξεις “μη” και “απαγορεύεται”, στον ανθρωπινό εγκέφαλο σημαίνουν ακριβώς το αντίθετο από την κυριολεκτική σημασία τους.
Συμπέρασμα έκτο! Οι κήποι δεν είναι ποτέ δεδομένοι, ούτε το τι θα σου ξημερώσει αύριο φυσικά.
Συμπέρασμα έβδομο! Η απληστία κυλάει στο αίμα μας και υπάρχει στο DNA μας, από την πρώτη μας κιόλας στιγμή.
Συμπέρασμα όγδοο! Οι μαλακίες κυρίες και κύριοι έχουν το κόστος τους και κάποιες φορές, είναι πολύ ακριβές, γι’αυτό το νου σας να έχετε.

Καλό σας βράδυ “αριστουργήματα”!