Ο έρωτας, έρχεται πάντα απρόσκλητος παιδί μου..

Γράφει η Κατερίνα Κυπρίου

Μαμά, τι είναι έρωτας;

Δύσκολη η απάντηση, παιδί μου. Δεν ξέρω αν μπορώ ή αν αρκούν οι λέξεις για να στον περιγράψω!
Ο έρωτας, κόρη μου, δεν έχει μορφή, παρουσιάζεται κάθε φορά και με άλλο πρόσωπο…
Δεν έχει σχήμα, παίρνει το σχήμα που του δίνεις! Το χρώμα του είναι πάντα κόκκινο, το χρώμα του πάθους!
Το μέγεθος του είναι μεγάλο και η δύναμη του τεράστια!!!

 Και πώς τον βρίσκεις, μαμά;
Μη τον ψάξεις, παιδί μου! Απρόσκλητος έρχεται πάντα! Όταν δεν τον περιμένεις! Δεν του αρέσουν τα καλέσματα.
Εκείνος σε διαλέγει και την ωρα που θέλει αυτός σε σημαδεύει!

Πώς θα τον καταλάβω, μαμά;
Αμέσως θα τον νιώσεις, κόρη μου….Όταν τα γόνατά σου θα κόβονται σε ένα του μόνο βλέμμα! Όταν το μυαλό σου θα είναι κολλημένο μόνο στη μορφή του! Όταν το χαμόγελό σου δεν θα θυμίζει πια γκριμάτσα αλλά μικρό, χαρούμενο παιδί! Όταν τα μάτια σου όπου και να κοιτάζουν θα βλέπουν μόνο αυτόν! Όταν η καρδιά σου θα χτυπάει σαν βόμβα στο στήθος σου! Όταν το κορμί σου θα αναστατώνεται και θα φλέγεται στο κάθε άγγιγμά του! Όταν τα μάτια σου θα βουρκώνουν και μόνο στη σκέψη ότι μπορεί και να τον χάσεις! Όταν η ζήλεια θα σου τρώει την ψυχή γι’αυτήν που τόλμησε να τον κοιτάξει! Όταν το χαμόγελό του θα φωτίζει την κάθε μέρα σου και θα νιώθεις ότι ξαναγεννιέσαι! Όταν ο πόνος του καλή μου θα σκίζει και τη δική σου την καρδιά! Όταν η αγκαλιά του θα είναι ο μόνος χώρος που θα θες να κλειστείς! Όταν η ψυχή σου θα σπάει σε χιλιάδες κομμάτια σε κάθε τσακωμό σας! Όταν ξαφνικά ο κόσμος όλος θα έχει μόνο τη μορφή του!!

Είναι τόσο όμορφος ο Έρωτας, μαμά;
Ο έρωτας, κορίτσι μου, είναι από μόνος του μαγεία! Είναι ζωή και λύτρωση! Είναι λόγος ύπαρξης! Χωρίς αυτόν δεν ζεις, απλά επιβιώνεις…

Και τι πρέπει να κάνω για να τον κρατήσω για πάντα ζωντανό;
Να τον καλοδεχτείς, κόρη μου! Να του ανοίξεις την πόρτα της καρδιάς σου και να τον φιλοξενήσεις! Να είσαι τολμηρή, δεν αγαπά τους δειλούς! Θέλει τους γεναιόδωρους, δως του τα όλα…Να είσαι χαμογελαστή, δεν του αρέσουν οι σκυθρωποί! Να είσαι αισιόδοξη, δεν τους μπορεί τους μίζερους, παιδί μου! Και τους φτωχούς σε συναισθήματα δεν τους αντέχει! Μην τον υποτιμήσεις, έχει μεγάλη δύναμη σου λέω… Και μην του ζητήσεις να μείνει για πάντα, δε θα το κάνει… Πρέπει να πάει και σε άλλους ανθρώπους που τον έχουν ανάγκη, παιδί μου…

Μην του κρατήσεις κακία όμως… Φεύγοντας θα σου αφήσει την Αγάπη! Εξίσου δυνατή, το ιδιο ζωντανή και όμορφη! Αρκεί να είσαι έτοιμη να τον δεχτείς, καρδιά μου! Αν τον υποτιμήσεις, θα γίνει εκδικητικός, γιατί είναι και αλήτης… Θα σε γονατίσει και θα σε αφήσει κενή, σαν άψυχη κούκλα! Γιατί δεν θέλει το “λίγο” σου, αλλά το “όλο” σου! Δεν συμβιβάζεται, δεν μπαίνει σε καλούπια! Και αγαπάει μόνο τους τολμηρούς, σου λεω…

Κι αν έρθει, αλλά δεν τα νιώσω όλα αυτά, μαμά;
Τότε δεν είναι έρωτας αυτός που σε επισκέφτηκε, κορίτσι μου… Είναι φτηνή απομίμηση του έρωτα, παιδί μου…