δάκρυα

Γράφει η Άντζελα Καμπέρου Γύρισε και κοίταξε γύρω της, σε ένα άδειο δωμάτιο, πάνω σε ένα άδειο κρεβάτι καθισμένη. Έψαχνε να βρει κάτι να χαμογελάσει μα τίποτα δεν έβλεπε. Τα…

Γράφει ο Σάκης Χαλβαντζής. Κλαίνε οι άντρες; Κλαίνε. Κλαίνε αλήθεια.. και δεν αναφέρομαι σ’εκείνα τα ζορισμένα κι αρρενωπά κροκοδείλια δάκρυα. Δεν αναφέρομαι σ’εκείνη τη “φτιαχτή” δήλωση αδυναμίας που σκοπό έχει…

Γράφει η Ειρήνη Σταυρακάκη Ευτυχώς που κράτησα μια χούφτα κοχύλια, να πλέκω τις νύχτες που αγγίζεις στεριά. Δεν ξέρω  το φως σου αν έχει πνοή, αν ζητάει το βλέμμα, ένα…

Γράφει η Άντζελα Καμπέρου Το τζάκι είναι αναμμένο κι εκείνη με μάτια που λάμπουν από τη ζέστη και το κρασί το κοιτάει εξαντλημένη. Βλέπει τις φλόγες να αγκαλιάζουν τα ξύλα…

Γράφει η Ειρήνη Σταυρακάκη Μάτια μαραμένα, πόδια δειλά που τρέμουν πάνω σε κάθε χαλίκι. Βιτρίνες στολισμένες με καθετί που βάζει ο νους σου. Γιρλάντες, φανταχτερά περιτυλίγματα δώρων, τάρανδοι, αγιοβασίληδες, όλα…

Γράφει ο Άγγελος Μοναχικός Τι βροχή κι αυτή σήμερα, μια μέρα είπα κι εγώ να περπατήσω κι άνοιξαν οι Ουρανοί. Πόσο μου αρέσει όμως να με λούζουν τα δάκρυα των…

Γράφει η Δήμητρα Αποστολοπούλου. “Οι άνθρωποι με απογοητεύουν καθημερινά”, λέω και ξαναλέω από μέσα μου και ασυναίσθητα τρέχουν δάκρυα από το δεξί μου μάτι. Το αριστερό σαν να έχει μπουκώσει.…