Γράφει η Άντζελα Καμπέρου
Εγώ πατάω γκάζι και χάνομαι, παίρνω την επόμενη στροφή και φεύγω. Εγώ απόψε βάζω τέρμα την φωνή και ουρλιάζω με όλη την δύναμη της ψυχής μου.
Επιπλέω σε νερά βαθιά και σκοτεινά και ατενίζω το χάος που απλώνεται από πάνω μου.
Εγώ απόψε σου φωνάζω πως τίποτα δεν είναι δύσκολο, πως τα πάντα είναι δυνατά.
Απόψε τα παίζω όλα για όλα, τζογάρω λεφτά, ζωή και συναισθήματα, όλα απλωμένα πάνω σε μια τσόχα. Τσιγάρο και ποτό οι καλύτεροί μου φίλοι και η αδρεναλίνη να χτυπάει κόκκινο.
Ποντάρω όλα όσα έχω στο 0 κόκκινο και περιμένω την δική σου κίνηση.
Απόψε ζω, αναπνέω και υπάρχω μόνο για να ρισκάρω, να το ζήσω όσο δεν πάει. Τσιτώνω τα γκάζια και φουντώνει μέσα μου μια άσβεστη φλόγα.
Σε κοιτάω και με κάθε σου χαμόγελο σε ερωτεύομαι και λίγο παραπάνω. Απόψε είμαι αφιερωμένη σε εσένα. Στα μάτια και στο χαμόγελό σου. Απόψε τα παίζω όλα για όλα για μια σου λέξη, για ένα βλέμμα.
Σου τραγουδάω μέσα από τα βάθυ της ψυχής μου, παράφωνα, άρυθμα, αισθησιακά και τόσο μα τόσο αληθινά. Απλώνω μπροστά σου όλα μου τα υπάρχοντα και αφήνομαι στα χέρια σου, στην φαντασία σου, στα θέλω σου.
Απόψε ρισκάρω όσο δεν ρίσκαρα ποτέ. Απόψε τα παίζω όλα για όλα και νιώθω πιο ζωντανή από ποτέ.
Ένα σου βλέμμα κατάφερε να μου γκρεμίσει την ήρεμη ζωή, κατάφερε να με βγάλει από την γυάλα μου, να με ωθήσει στα άκρα.
Τώρα σε έχω απέναντι μου και το μόνο που μπορώ να σκεφτώ είναι πόσο πολύ σε έχω ερωτευτεί. Πόσο πολύ σε θέλω μόνο δικό μου. Σε κοιτάω και το μόνο που μπορώ να σκεφτώ είναι πόσο θα ήθελα να ήμασταν κάπου οι δυό μας, να σου πω όλα οσα δεν σου έχω πει τόσο καιρό.
Απόψε μωρό μου, τα παίζω όλα για όλα.
Απόψε ρισκάρω και σε ερωτεύομαι ξανά από την αρχή.
Πες μου το βλέπεις;