Γράφει η Δέσποινα Χατζάκη
Γιατί εγκλωβίζεσαι σε μια ημερολογιακή ρουτίνα καθημερινότητας και βλέπεις μπροστά σου μόνο καλοκαιρινές διακοπές;
Ζεις και δουλεύεις όλο τον χρόνο για λίγες μέρες ξεγνοιασιάς το καλοκαίρι, άντε και τα Χριστούγεννα.
Αυτή είναι η ζωή σου; Τι νομίζεις; Ότι θα ζήσεις αιώνια και αφήνεις τις ώρες, τις μέρες και τα χρόνια να σου γλιστρούν από τα χέρια;
Ξεχνάς να απολαμβάνεις την κάθε μέρα. Ξεχνάς να γιορτάζεις με τα απλά πράγματα. Ξεχνάς να νιώθεις ευτυχισμένος απλά κοιτώντας τον ήλιο κάθε πρωί.
Νυχτώνει, ξημερώνει και η ζωή σου κυλά. Δε συνειδητοποιείς ότι φεύγει και πίσω δε γυρίζει. Κοιμάσαι, ξυπνάς, γκρινιάζεις και παραπονιέσαι για το καθετί. Γίνεσαι θεατής στο πέρασμα της ζωής.
Λοιπόν! Αναθεώρησε τις προτεραιότητές σου, βάλε χρώμα και αισιοδοξία στις σκέψεις σου και ζήσε τη στιγμή. Γρήγορα όμως πριν τα δεδομένα γίνουν ζητούμενα. Όχι μόνο δουλειά. Ο χρόνος έχει δώδεκα μήνες. Μη ζεις μόνο για έναν Αύγουστο. Ακούς;