Μήπως ο τοξικός της ζωής σου, είσαι εσύ;

Γράφει η Τζένη Γιαννοπούλου 

Τα τελευταία χρόνια έγινε “της μόδας” να χαρακτηρίζουμε ανθρώπους ως “τοξικούς”, “ναρκισσιστές” και πολλά άλλα, χωρίς στην πραγματικότητα να έχουμε την ικανότητα να κάνουμε τέτοιες “διαγνώσεις”.

Κι επειδή ένα ή δύο χαρακτηριστικά ταιριάζουν με κάποιες διαταραχές προσωπικότητας δε σημαίνει ότι μπορούμε να βάζουμε ταμπέλες στους ανθρώπους έτσι απλά. Στο κάτω κάτω, όλοι έχουμε κάποια αρνητικά χαρακτηριστικά. Δε θα μας άρεσε όμως να μας βάζουν σε κατηγορίες και να μας “τσουβαλιάζουν”, έτσι δεν είναι;

Τι είναι λοιπόν τοξικότητα; Ποιοι είναι οι τοξικοί άνθρωποι; Μήπως είμαστε όλοι λιγάκι “τοξικοί” κατά καιρούς; Μήπως όλοι έχουμε γνωρίσματα ναρκισσισμού; Ποια είναι τα υγιή όρια;

Θα μπορούσα να κάτσω να σας αναλύω ώρες ολόκληρες περί τοξικότητας και ναρκισσισμού, αλλά δε θα το κάνω. Είναι αναλύσεις που είμαι σίγουρη πως έχετε διαβάσει και ξαναδιαβάσει.

Εγώ θα σας επιστήσω την προσοχή σε κάτι άλλο. Μη βιάζεστε να κρίνετε ανθρώπους. Μη βιάζεστε να βγάλετε συμπεράσματα επειδή κάτι διαβάσατε, ή κάτι ακούσατε. Δεν ξέρετε ποτέ μα ποτέ τι κρύβει ο καθένας από πίσω, την ιστορία του, τα τραύματα ή τις εμπειρίες του.

Αντί αυτού δείτε τον άλλο σε σχέση με εσάς. Πως φέρεται σε εσάς και πως σας κάνει να νιώθετε. Δεν έχει σημασία αν είναι τοξικός, αν είναι νάρκισσος, αν έχει αυτό το γνώρισμα ή το άλλο. Αν η συναναστροφή μαζί του ΔΕΝ σας κάνει καλό τότε αντί να κάθεστε να αναλύετε το “τι” και το “πως” και το “γιατί” απλά απομακρυνθείτε.

Οι άνθρωποι δεν αλλάζουν επειδή εμείς το θέλουμε. Οι άνθρωποι δε θα πάψουν να είναι τοξικοί αν τους αγαπήσουμε παραπάνω ή αν έχουμε παραπάνω υπομονή. Οι άνθρωποι, τοξικοί ή μη…είναι αυτοί που είναι. Κι όταν κάποιος σου δείξει ποιος είναι… πίστεψέ τον. Μη τον δικαιολογείς, μη τα ρίχνεις “κάτω από το χαλί”.

Δεν είναι ανάγκη να κρίνεις κάποιον, δε θα βγάλεις τίποτα έτσι. Δεν είναι ανάγκη να του πεις ότι είναι λάθος για χιλιοστή φορά, δε θα το καταλάβει αφού δε το κατάλαβε με την πρώτη, δεύτερη.

Αυτό που είναι αναγκαίο είναι να βγάλεις τον εαυτό σου από την εξίσωση. Ο μόνος τρόπος να κερδίσεις το “παιχνίδι” είναι να μην παίξεις. Σημασία πάνω από όλα έχει η δική σου ψυχική ηρεμία και γαλήνη. Κι αν ο άνθρωπος με τον οποίο συναναστρέφεσαι, είτε λέγεται φίλος, σύντροφος, οικογένεια, συνάδελφος, σου καταστρέφει αυτή την γαλήνη, είναι σημάδι πως πρέπει να απομακρυνθείς.

Ακόμα κι αν αυτός ο τοξικός άνθρωπος είσαι εσύ, που πίστεψέ με αν είσαι δεν έχεις ιδέα ότι είσαι, κάτσε και δούλεψε με τον εαυτό σου. Δες τα δικά σου λάθη, τις δικές σου τοξικότητες, τα δικά σου τραύματα. Δες τι είναι αυτό που τραβάει τους τοξικούς ανθρώπους σε εσένα. Και όχι, δεν είναι επειδή “είσαι πολύ καλός” και επειδή ” τα δίνεις όλα”. Κι αυτά τοξικότητα κρύβουν, ψυχολογικά θέματα κρύβουν.

Άσε λοιπόν τις ταμπέλες, κοίτα βαθιά στον καθρέφτη και αν είναι αναγκαίο ζήτα και βοήθεια. Βοήθεια να καταλάβεις τα “γιατί” και το πως να τα αλλάξεις. Οι άλλοι, αυτοί που εσύ αποκαλείς τοξικούς ή νάρκισσους είναι υπεύθυνοι για τα δικά τους προβλήματα, δε θα τους σώσεις εσύ. Κι αν δεν μπορούν, τότε είναι δικό τους πρόβλημα και όχι δικό σου.