Γράφει ο Γιώργος Γαλάνης
Δεν είμαι θεός.. Ούτε θα μπορούσα άλλωστε..
Είμαι θνητός…Ένας απλός άνθρωπος θνητός…
Τόσα απλά, τόσο λιτά θέλω να είναι η ζωή μου γεμάτη αγάπη, πάθος, χαρά, ευγνωμοσύνη, ευτυχία!
Η ζωή κάθε μέρα μου διδάσκει κάτι διαφορετικό και μου δείχνει πως πρέπει να εξαρτώμαι μόνο από τον ίδιο μου τον εαυτό!
Ότι και να γίνει σε αυτό το δυσβάσταχτο μονοπάτι που πορευόμαστε όλοι μας παλεύουμε καθημερινά με το άγνωστο και ψάχνουμε να μάθουμε τον λόγο της ύπαρξης μας!
Οι μέρες κυλάνε, ο χρόνος τρέχει και εμείς χαμένοι καθημερινά θυσιάζουμε κομμάτια του εαυτού μας και κουβαλάμε έναν σταυρό ανεβαίνοντας τον γνωστό σε όλους μας Γολγοθά και ένα “γιατί” μας κατατρώει.
Και γιατί όχι εσύ, μου φωνάζει η ψυχή μου απο το βάθος και κάπως έτσι αντιλαμβάνομαι το μεγαλείο της ζωής!
Όσο κυνηγάς τα πολλά τόσα πιο λίγα θα αποκτήσεις τελικά!
Όσο τρέχεις να προλάβεις τελευταίος θα βγεις..
Όσο ο χρόνος σε κυνηγάει τόσο εσύ βουλιάζεις!
Πάρε ανάσα λοιπόν, κοίτα γύρω σου και κατάλαβε πως όλοι εδώ περαστικοί είμαστε!
Ζήσε όπως εσύ γουστάρεις και δημιούργησε όπως εσύ νιώθεις!
Κάνεις δεν μπορεί να σου υποδείξει αυτό το οποίο αισθάνεσαι εσύ για σένα!
Η εμπειρία δεν μεταδίδεται γι’ αυτό ξεκινά από σήμερα και ανέβα άλλο ένα σκαλί προς την επιτυχία και την γαλήνη της ψυχής σου!
Βήμα βήμα χτίσε γι’ αυτό το οποίο γεννήθηκες και κανένας δεν θα μπορέσει να σε εμποδίσει αν ο στόχος σου είναι ένας…
Να πετύχεις…