Είσαι ελεύθερος πια από εκείνο το σ‘αγάπησα!
Γράφει η Γεώρα
Κρατάς μυστικό; Σ ’αγάπησα! Τι σου είπα πάλι, αλλά την κουβαλούσα καιρό αυτή την αλήθεια μέσα μου.
Κρατάς μυστικό; Σ ‘αγάπησα πολύ! Τόσο που αφιέρωνα το χρόνο μου σε εσένα, εν ανάγκη δημιουργούσα για σένα χρόνο. Γιατί το ήθελα.
Μπορείς ν ’αντέξεις; Να με ακούσεις κι άλλο; Ωραία, κατάφαση στο βλέμμα σου βλέπω. Συνεχίζω λοιπόν.
Κρατάς μυστικό; Υπήρξαν βράδια που δάκρυα κύλισαν στο μαξιλάρι μου για σένα. Εκεί κάπου σαν να άρχισα να καταλαβαίνω πως το μέσα μου πικραίνεται.
Κρατάς κι άλλο μυστικό; Δεν αγάπησα μόνο εσένα. Αγάπησα την ελευθερία που έδινες, την εμπιστοσύνη που μου ενέπνεες! Την σιγουριά και την ευαισθησία που είχες, τον άνθρωπο που με άφησες να γνωρίσω. Την τρυφερότητα των χειλιών σου, τον τρόπο που με αγκάλιαζες. Κάθε λεπτομέρειά σου, τον τρόπο που με κοίταζες, τον τρόπο που έψαχνες το βλέμμα μου όταν μιλούσες με κάποιον άλλον στο χώρο. Το χαμόγελό σου! Το χαμόγελό σου το γλυκό μα και το άλλο το πονηρό!
Αντέχεις και άλλο ένα μυστικό; Πληγώθηκα! Από εσένα και από τις προσδοκίες. Από τις ελπίδες που χάρισες. Από την αναμονή μέχρι να καταλάβεις. Που έπρεπε να σου εξηγώ ποια είμαι! Αυτό με πλήγωσε!
Ξέρω, σε στεναχωρώ, μα δεν θέλω να κρατήσω κάτι μέσα μου. Δεν θέλω να αφήσω απωθημένες λέξεις στις άκρες των χειλιών μου!
Και τώρα θα σου πω άλλο ένα μυστικό. Σε αφήνω! Όχι γιατί έπαψα να σε αγαπώ, απλά πνίγηκε το μέσα μου στα δάκρυα.
Κρατάς μυστικό; Είσαι ελεύθερος! Ελεύθερος από εκείνο το σ‘αγάπησα!