Γράφει ο Σπύρος Σταθάτος
Δεν μπορώ να βγάλω άλλους λαγούς από το καπέλο μου, σαν ταχυδακτυλουργός , προκειμένου να ωραιοποιήσω γεγονότα και καταστάσεις (όπως λένε και οι Sunrise Avenue, σε ένα πολύ δημοφιλές κομμάτι τους). Και να σου πω και κάτι; Δεν θέλω . Κουράστηκα. Δεν αλλάζεις με τίποτε. Είμαστε δυο παράλληλες γραμμές που δεν θα συναντηθούν ποτέ . Προσπάθησα αλλά δεν γίνεται, λυπάμαι.
Έχεις ένα δικό σου τρόπο σκέψης . Θεωρείς, ότι ο άλλος είναι υποχρεωμένος να ανέχεται τον χαρακτήρα σου που κάθε πέντε λεπτά ζητά και κάτι διαφορετικό . Αυτό δεν είναι αγάπη κοπέλα μου, είναι σκοτσέζικο ντουζ .
Οι άνθρωποι έχουν την τάση να μην κοιτούν την δική τους την «καμπούρα» αλλά μόνο των άλλων . Έτσι και εσύ. Σου φταίνε όλοι οι άλλοι, εκτός από τον εαυτό σου. Αντί να ασχοληθείς λίγο να διορθώσεις πτυχές του χαρακτήρα σου, που δυσκολεύουν τις σχέσεις σου με τους γύρω σου, εσύ στέλνεις τελεσίγραφα του στυλ “αυτή είμαι και δεν αλλάζω”. Τα τελεσίγραφα όμως κορίτσι μου, πάει καιρός που δεν με τρομάζουν .
Αν είσαι εσύ αυτή, τότε δεν θα προσπαθήσω να σε αλλάξω . Θα σε αφήσω στην πλάνη σου και στην «τελειότητα» που έχεις φανταστεί ότι έχεις ,θα πάρω τα κουβαδάκια μου και θα πάω σε άλλη παραλία. «Ό,τι δεν λύνεται κόβεται» λένε, σωστά . Κόβεται μαχαίρι. Ημίμετρα δεν υπάρχουν. Κανείς δεν μπορεί να είναι πάνω από τον άλλο. Η θα συμπορευόμαστε ή άστο καλύτερα. Πάμε παρακάτω.
Σε φιλώ, να προσέχεις.