Όταν είναι βία, δεν είναι έρωτας..

Γράφει η Κική Γιοβανοπούλου 

Λάθος σου τα ‘χουν μάθει μάτια μου, δεν είναι έρωτας αυτό. Δεν είναι έρωτας, αν σε κάνει να σέρνεσαι. Δεν είναι έρωτας, αν σε κάνει να πέφτεις χαμηλά. Δεν είναι έρωτας, αν σε κάνει να μην αναγνωρίζεις τον εαυτό σου. Δεν είναι έρωτας, αν σε κάνει να ανέχεσαι και να υπομένεις πράγματα και καταστάσεις που δεν σου αρμόζουν, που δεν σου αξίζουν.

Ο έρωτας είναι φως, είναι λάμψη. Ο έρωτας δίνει φτερά. Ο έρωτας γεμίζει ελπίδες και όνειρα και χαμόγελα. Ο έρωτας έχει χρώμα κόκκινο και μάτια υγρά μόνο από ευτυχία. Ο έρωτας έχει μουσική και εύθυμες μελωδίες. Ο έρωτας σε ταξιδεύει σε πολύχρωμα και ήρεμα μονοπάτια. Ο έρωτας είναι αγκαλιές και φιλιά.

Δεν είναι έρωτας αν σε βασανίζει. Δεν είναι έρωτας αν πονάει την ψυχή ή το σώμα σου. Δεν είναι έρωτας αν σε κάνει να υποφέρεις. Δεν είναι έρωτας αν σε μειώνει. Δεν είναι έρωτας αν σε προσβάλει. Ιεροσυλία του έρωτα αν χρησιμοποιείς το όνομά του, όταν σε κάνει να κλαις.

Αν υποφέρεις, φύγε! Αν φοβάσαι, φύγε! Αν πονάς, φύγε! Δεν είναι έρωτας αυτό, είναι άρρωστια! Μια αρρώστια που σε οδηγεί αργά, αλλά σταθερά στο θάνατο. Μια αρρώστια που είναι στο χέρι σου να την κάνεις να πάψει να κυλά σαν δηλητήριο στις φλέβες σου. Μια αρρώστια που είναι στο χέρι σου να την κάνεις να σταματήσει να σε βασανίζει.

Ακόμη κι αν δεν υπάρχει κανείς γύρω σου που να πιστεύει ότι μπορείς, ακόμη κι αν κι εσύ η ίδια δεν πιστεύεις πως μπορείς, αν αυτό που ζεις σε κάνει να πονάς, φύγε! Πάντα υπάρχει χρόνος, πάντα υπάρχει τρόπος, πάντα υπάρχει επιλογή!

Γενική Γραμματεία Οικογενειακής Πολιτικής & Ισότητας των φύλων – 24ωρη γραμμή SOS Τηλ. 15900