Υπάρχουν φορές που δεν μπορείς να κάνεις τίποτα άλλο εκτός από το να φύγεις.

Γράφει ο Σπύρος Σταθάτος

Το βλέπουμε πολλές φορές σήμερα. Άνθρωποι να μην είναι ευχαριστημένοι από τις σχέσεις τους και να διαμαρτύρονται για την κακή τους τύχη. Εννοείται, πως το φύλο δεν παίζει κανένα απολύτως ρόλο, αφού οι μεν κατηγορούν τους δε, είτε για αδιαφορία, είτε για υπερβολική ζήλια (τα δύο άκρα δηλαδή), είτε για χίλιες δυο άλλες συμπεριφορές που δεν τους αρέσουν.

Ειλικρινά, τι πιστεύετε ότι μπορεί να αλλάξει με το να κάνετε παράπονα στο/στη σύντροφό σας; Τίποτα, με κεφαλαία γράμματα. Αν ένας άνθρωπος δεν καταλαβαίνει κάτι, όσες φορές και να του το πούμε, δεν θα το καταλάβει. Μαλλιά να βγάλει η γλώσσα μας εκείνος/η θα συνεχίσει να κάνει αυτό που πιστεύει. Άρα; Το μόνο που καταφέρνουμε είναι να χαλιόμαστε αλλά και να γινόμαστε κακοί που λέμε τα πράγματα που μας ενοχλούν.

Φαινόμαστε σαν να είμαστε εμείς αυτοί που δεν δέχονται τους συντρόφους τους και προσπαθούμε με το ζόρι να τους αλλάξουμε. Αλήθεια, πώς «τολμάμε» να κάνουμε κάτι τέτοιο αφού (επειδή τους αγαπάμε) θα πρέπει να πηγαίνουμε πάντα με τα νερά τους και να μην τους λέμε ποτέ «όχι». Άλλωστε έτσι τους γνωρίσαμε και τους ερωτευτήκαμε. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη πλάνη από το να πιστέψεις αυτή την κουβέντα!

Όταν δύο άνθρωποι ερωτεύονται πολλά πράγματα τα προσπερνούν, είναι η αλήθεια. Μόλις καταλαγιάσει λίγο ο έρωτας φαίνονται οι ατέλειες του άλλου, όπως άλλωστε και οι δικές μας. Τι κάνουμε τότε; Προσπαθούμε α βρούμε τη χρυσή τομή για να μείνουμε μαζί και να γεφυρώσουμε τις διαφορές.

Αν όμως ο καθένας εμμένει στα δικά του θέλω, χωρίς να σκέφτεται τον άλλο, η σχέση πάει περίπατο. Δεν γίνεται να έχουμε πάντα στο στόμα τις ατάκες «έτσι με γνώρισες», «τώρα θα αλλάξω;» «τι θες, να γίνω άλλος άνθρωπος για να σου κάνω το χατίρι;». Ασφαλώς δεν είμαστε όλοι το ίδιο και ούτε μπορούμε να γίνουμε. Αν θες όμως να διατηρήσεις τη σχέση σου, θα χρειαστεί να βάλεις λίγο νερό στο κρασί σου.

Σε αντίθετη περίπτωση, όταν παρά τις προσπάθειές σου βρίσκεις τοίχο, πρέπει να πάρεις μια απόφαση. Σου κάνει ή δεν σου κάνει αυτός ο άνθρωπος. Αν δεν σε καλύπτει ούτε προσπαθείς να τον αλλάξεις αλλά ούτε και υπομένεις. Σηκώνεσαι και φεύγεις, έτσι απλά. Ήσυχα και όμορφα. Γιατί σε περιμένουν καλύτερα πράγματα εκεί έξω και γιατί μερικοί άνθρωποι δεν αλλάζουν, όσο και να το θες.

Να θυμάσαι ότι υπάρχουν φορές που δεν μπορείς να κάνεις τίποτα άλλο εκτός από το να φύγεις, όσο και αν αγαπάς. Πρέπει να μάθεις να το αποδέχεσαι, καλώς ή κακώς.