Γράφει η Μαρία Σταματοπούλου
Θα τον δεις να στέκεται και να παρατηρεί κάτω από το ημίφως των κεριών. Είναι οδηγός της σκέψης και επαναστάτης στα μεθυσμένα “πρέπει” της ζωής. Η λογική είναι ο κύριος σύμβουλός του, αν και μερικές φορές αφήνει χώρο και για το συναίσθημα. Αποφεύγει να εγκλωβίζεται σε ένα νοητικό κελί, όπου οι σκέψεις δεν αγγίζουν το ανώτερο εγώ. Σε αυτό το μικρό εγώ, αναμοχλεύονται ανασφάλειες, φόβοι και απωθημένα, που συχνά οι άνθρωποι κρύβουν κάτω από το χαλάκι.
Εκείνος, όμως, αγέρωχα ακολουθεί την υπέρβαση κάθε συναισθήματος. Υπάρχουν πολλοί που επιδιώκουν να κρατούν τη ζωή τους σε ανώτερα στρώματα. Αυτούς θα τους βρεις χωμένους στα σκοτάδια, με το ένα χέρι να κρατά μια δάδα χρυσού φωτός. Πεισματικά προσαρμόζονται και προσαρμόζουν τον κόσμο γύρω τους. Μια ανθισμένη ζωή τους ακολουθεί, γιατί γνωρίζουν να επιλέγουν το καλύτερο για τον εαυτό τους. Κι αν πέφτουν σε λάθη, είναι γιατί πρέπει να μάθουν, να διδαχθούν και να γίνουν καλύτεροι.
Γίνε κι εσύ ένας μετεωρίτης στο προσκέφαλό τους, καθοδηγώντας τους προς τα επουράνια στρώματα, όσο εκείνοι σε τυλίγουν με πέπλα γείωσης. Αυτό σου ζητούν. Να τους ακολουθείς με υπερηφάνεια, γιατί σε σέβονται και σε αγαπούν αληθινά.