Σαν παλιό, θερινό σινεμά..
“Είναι κάτι νύχτες με φεγγάρι μες τα θερινά τα σινεμά, νύχτες που περνούν, που δε θα ξαναρθούν μ’ αγιόκλημα και γιασεμιά”.
Ο Λουκιανός Κηλαηδόνης, από το ‘78 κιόλας, έφτιαξε την εικόνα της πιο τρυφερής μας μνήμης από ένα καλοκαίρι, κινηματογραφικό!
Στις 9.00 η πρώτη προβολή, μόλις το φως της μέρας φεύγει.. στις 11.00 η δεύτερη, η βραδινή.
Εκεί που η μέρα πια έχει παραδώσει τα σκύπτρα της.
Τραπεζάκια, παγωμένες μπύρες, προσεγμένοι κήποι και ταινίες άλλοτε πρώτης προβολής κι άλλοτε παλιές αγαπημένες.
Οι πιο πρόσφατα ανακαινισμένοι, με καναπέδες κι άνετες μαξιλάρες, χωρίς να εγκαταλείπονται ποτέ οι κλασικές καρέκλες του σκηνοθέτη..
Σε μια Ελλάδα της κρίσης, που όλοι μετράμε τα πάντα δυο και τρεις φορές, μια βόλτα από το Ζέφυρο στα Πετράλωνα μέχρι το Σίσσυ στη Νέα Μάκρη, κι από το Άλσος και το Άνεσις, μέχρι το Cine Παράδεισος, το Φλοίσβο και το Άλιμος, τα καλοκαιρινά βράδια περιμένουν να τα ζήσεις… σαν παλιό σινεμά!!
Φόρα την πιο καλύ σου διάθεση, πάρε μια παγωμένη μπύρα κι ένα καλό αντικουνουπικό… και ξεκίνα!!
Κι αν με ρωτήσεις.. Τα Βοτσαλάκια και το Φλοίσβο, δεν μπορεί να τα “κερδίσει” κανείς!!