Ο άνδρας είναι από τα πιο “υψηλά” δημιουργήματα. Η γυναίκα είναι η πιο “μεγαλειώδη” από τα ιδανικά. Ο Θεός έφτιαξε για τον άνδρα ένα “θρόνο” , για την γυναίκα ένα “βωμό”. Ο θρόνος “εξυψώνει” , ο βωμός “αγιάζει”. Ο άνδρας είναι ο “εγκέφαλος”, η γυναίκα η “καρδιά”. Ο εγκέφαλος “κατασκευάζει” φως, η γυναίκα “παράγει αγάπη”. Το φως “γονιμοποιεί”, η αγάπη “ανασταίνει”. Ο άνδρας είναι δυνατός στην λογική.
Η γυναίκα είναι ακαταμάχητη στα δάκρυα. Η λογική “πείθει”, τα δάκρυα “συγκινούν”. Ο άνδρας είναι ικανός για πολλούς ηρωισμούς. Η γυναίκα για πολλούς μάρτυρες. Ο ηρωισμός σε κάνει “ευγενή”, το μαρτύριο σε κάνει “μεγαλοπρεπή”. Ο άνδρας έχει την “υπεροχή”. Η γυναίκα την “προτίμηση”. Υπεροχή σημαίνει “δύναμη”. Η προτίμηση αντιπροσωπεύει το δίκαιο. Ο άνδρας είναι “ιδιοφυία”, η γυναίκα “άγγελος”. Η ιδιοφυία είναι “ανυπολόγιστη”, ο άγγελος “απροσδιόριστος”. Η φιλοδοξία του άνδρα είναι η “υπέρτατη δόξα”, η φιλοδοξία της γυναίκας είναι η ” ακραία αρετή”. Η δόξα καθιστά τα πάντα “μεγάλα”, η αρετή καθιστά τα πάντα “θεικά”. Ο άνδρας είναι ένας “κώδικας”, η γυναίκα ένα “ευαγγέλιο”. Ο κώδικας “διορθώνει”, το ευαγγέλιο “τελειοποιεί”. Ο άνδρας “σκέφτεται”, η γυναίκα “ονειρεύεται”.
Το να σκέφτεσαι είναι να έχεις το κεφάλι μιας” κάμπιας”. Το να ονειρεύεσαι είναι το να έχεις στο μέτωπο ένα φωτοστέφανο. Ο άνδρας είναι ένας “ωκεανός”, η γυναίκα μια “λίμνη”. Ο ωκεανός έχει το μαργαριτάρι που στολίζει, η λίμνη το ποίημα που τυφλώνει. Ο άνδρας είναι ο αετός που πετά, η γυναίκα είναι το αηδόνι που τραγουδάει. Το να πετάς είναι να κυριαρχείς τον χώρο, το να τραγουδάς είναι να “κατακτάς” την Ψυχή. Ο άνδρας είναι ένας “ναός”, η γυναίκα το “ιερό”. Μπροστά στον ναό “απογυμνώνουμε” τον εαυτό μας, μπροστά στο ιερό “γονατίζουμε. Τέλος : ο άνδρας βρίσκεται εκεί που τελειώνει η Γη, η γυναίκα εκεί που αρχίζει ο ουρανός.
Victor Hugo