Γράφει η Σοφία Παπαηλιάδου
Ξέρεις πότε ξεκινούν τα προβλήματα σε μια σχέση;
Όποια σχέση κι αν είναι αυτή. Φιλική, επαγγελματική, ερωτική…
Όλα ξεκινούν την στιγμή που στην εξίσωση μπαίνει το “εγώ για σένα..”
Ναι, “εγώ για σένα…” θα έκανα τα δύσκολα – εύκολα.
Θα εκμηδένιζα χρόνο και αποστάσεις.
Δεν θα υπήρχε το “μετά”, το “αργότερα” και το “σε λίγο” όταν θα ήθελες κάτι από εμένα.
“Εγώ για σένα…” θα έκανα τα πράγματα με τον τρόπο που έχω μάθει να τα κάνω.
Θα λειτουργούσα με την αμεσότητα και την ταχύτητα που ορίζουν οι δικοί μου ρυθμοί.
Όμως εσύ δεν είσαι εγώ, και το τι θα έκανα εγώ για εσένα, χάνει κάθε αξία εφόσον χρειάζεται να λεχθεί.
Χάνει κάθε αξία εφόσον χρειάζεται να το επικαλεστούμε.
Αν πρέπει να σου πω τι θα έκανα εγώ για εσένα, σημαίνει πως ήδη κάτι που θέλησα έχει πέσει στο κενό.
Μικρό ή μεγάλο, σημαντικό ή ασήμαντο, για να το θελήσω, είχε σημασία για εμένα.
Και δεν είχε για εσένα.
Σεβαστό; Εννοείται.
Αποδεκτό; Φυσικά.
Απογοητευτικό; Πολύ.
Και κάπου εκεί, αναπροσαρμόζεται και το “τι θα έκανα εγώ για σένα”.
Ίσως γιατί κάποτε παίρνουμε το μάθημα.
Ποιο είναι το μάθημα;
Οι λιγότερες προσδοκίες, επιφυλάσσουν και λιγότερες απογοητεύσεις.
Καλημέρα είπαμε;
