Γράφει η Ιωάννα Ιακωβίδου
Κάποιες φορές το μόνο που χρειαζόμαστε είναι κατανόηση χωρίς καμία εξήγηση.
Να σε αγαπάνε τόσο, που να καταλαβαίνουν με ένα βλέμμα τι νιώθεις.
Όταν πονάς να υπάρχει μια αγκαλιά ανοιχτή χωρίς ερωτήσεις.
Να χαμογελάς και να φωτίζει ο κόσμος κάποιου ανθρώπου.
Χωρίς πολλά λόγια, εξηγήσεις να σου δίνεται απλόχερα η κατανόηση.
Να σου λέει “σε καταλαβαίνω” και να το εννοεί. Να μη χρειάζεται να δικαιολογήσεις τον εαυτό σου για τα νεύρα σου, για τον θυμό σου ή την απογοήτευση σου.
Κι όταν θέλεις ένα διάλειμμα για να ξεκουράσεις τον εαυτό σου, να αναλαμβάνει εκείνος όλες σου τις υποχρεώσεις για λίγο.
Να μπαίνει πάντα ασπίδα μπροστά από εσένα, για σένα.
Όποιος σε αγαπάει, κατανοεί την σιωπή σου δε χρειάζεται τα λόγια σου για να σε δικαιολογήσει.
Να αγαπάς δεν είναι τίποτα.
Να σε αγαπούν είναι κάτι.
Να αγαπάς και να αγαπιέσαι είναι το πάν.