Μην φοβάσαι να κυνηγήσεις όνειρα και προορισμούς

Γράφει η Αγάπη Μποστανίτη

Κάτι ιδιαίτερο λοιπόν, κάτι ξεχωριστό για τον καθένα, ίσως κάτι στο οποίο θα είμαστε καλύτεροι, που μπορεί να μας ταιριάζει περισσότερο; Ποιος ξέρει;

Έρχονται καμιά φορά σκέψεις στο μυαλό, σκέψεις  αντιπαραγωγικές που σε κάνουν να θες να σβήσεις το φως και να βυθιστείς μέσα στο σκοτάδι που καραδοκεί πίσω από τις κλειστές πόρτες του νου σου.

Μήπως εγώ δεν είμαι προορισμένος/η για αυτά που έχουν οι άλλοι; Μήπως δεν είμαι έτοιμος/η; Αρκετά ικανός/η; Γιατί άνθρωποι ολόγυρα μας τυχαίνει να έχουν αυτό που θέλουν και να φαίνονται τόσο ευτυχισμένοι, όταν εμείς συνεχώς είμαστε εκνευρισμένοι, αγχωμένοι και φυσικά αποκομμένοι από αυτό που επιθυμούμε; Μήπως άραγε είμαστε φτιαγμένοι για κάτι άλλο;

Για αναρωτηθείτε λίγο..

Πόσες φορές δεν γυρίσατε το κεφάλι απηυδισμένοι το κεφάλι, αφού έχετε μόλις αντικρίσει ένα αταίριαστο ζευγάρι ή κάποιον/α που κατέχει ένα αντικείμενο που σας συναρπάζει και σας ελκύει ; Πόσες φορές δεν έχετε αναρωτηθεί «γιατί όχι εγώ;»

Ε λοιπόν εδώ γίνεται το φάουλ Κυρίες και Κύριοι …

Θεωρώντας ότι είμαστε απόλυτα ικανοί να αποκτήσουμε αυτά ( ή αυτούς ) που επιθυμούμε , έχουμε ξεχάσει τι ακριβώς επιθυμούμε …Η εύκολη παραγωγή και κατανάλωση προϊόντων εικόνων , και δυστυχώς συναισθημάτων , μας έχει κάνει μηχανές δέσμιες των επιλογών τους .

Τι νόημα έχει να έχεις επιλογές όταν δεν ξέρεις τι επιθυμείς ; Αξίζει τον κόπο να σκέφτεσαι έξω από το κουτί ;

Ειλικρινά, ακόμα το σκέφτεστε ; Το νόημα της όλης υπόθεσης είναι να ανακαλύψουμε τι πραγματικά θέλουμε . Και ο μόνος τρόπος να συμβεί αυτό , και εδώ συγχωρήστε με για τη φράση είναι να το «ψάξεις το ζήτημα». Έχουμε ξεχάσει να ζούμε βλέπεις !Έχουμε να ξεχάσει να γελάμε , να χαμογελάμε ( τουλάχιστον!) , να φλερτάρουμε , να ταξιδεύουμε , να ανακαλύπτουμε , να βιώνουμε τη ζωή , αντί να «επι»βιώνουμε .

Το κουτί σας είναι μικρό . Πολύ μικρό . Τα τετραγωνικά του σπιτιού , του αυτοκινήτου , του γραφείου του μπαρ , της διαδρομής που διανύετε καθημερινά .

Πόσα είναι πια ; Πόσο ελεύθεροι νιώθετε τώρα ;

Το καλό με το κουτί είναι ότι ο μόνος που μπορεί να το κλείσει είναι ο εαυτός μας .Ευτυχώς έχουμε την ικανότητα να αντιδράμε κατά βούληση και όχι κατά ανάγκη όποτε νιώθουμε να ασφυκτιούμε και να ανακαλύπτουμε τι άλλο υπάρχει , εκτός πλαισίου.

Ένα ταξίδι , είναι το πιο χειροπιαστό παράδειγμα , που θα σας προσφέρω μιας και είμαι σίγουρη) , έχτε βιώσει εκείνη την υπέροχη προσμονή πριν μπείτε στο αεροπλάνο, αμάξι, τρένο, που θα σας πάει στο προορισμό σας και τη γλυκόπικρη αίσθηση της επιστροφής.

Εκτός από το ταξίδι, υπάρχει και το χαμόγελο. Άσχετο σαν θέμα , αλλά υπάγεται στο ευρύτερο “ think outside the box” πλαίσιο . Κάντε ένα πείραμα . Βγείτε στο δρόμο για τσίχλες , τσιγάρα , δεν ξέρω και μετρήστε χαμόγελα .

Ούτε ένα ; Περίεργο ;

Χαμογελάστε όμως εσείς . Κάντε το . Έχει τέτοια δύναμη και τόσο δυνατή επιρροή στην ψυχολογία των ανθρώπων , σαν ένα «όπλο» , που πρέπει να παίρνουμε όλοι μας για να υπερασπιστούμε αυτό που λέγεται «Σκεφτείτε λίγο έξω από το κουτί και η ευτυχία θα είναι ένα βήμα πιο κοντά» .