Κάνε μου λιγάκι κλικ!

Γράφει η Θεανώ Διολή.

Αχ ναι, έλα και κάνε μου λιγάκι κλικ μωρέ!

Δεν ξέρω ποιός είσαι, που είσαι, που βρίσκεσαι, πως μοιάζεις, αλλά please έλα βρες με και κάνε μου λιγάκι  κλικ! Το θέλω, το χρειάζομαι, το ψάχνω!

Ναι, ναι, έλα και κάνε μου λιγάκι κλικ! Έλα να κλικάρουν οι ματιές μας, τα μυαλά μας, τα κορμιά μας!

Κάνε μου λιγάκι κλικ να νιώσω ατίθασα τσιμπηματάκια και αλήτισες πεταλουδίτσες στην καρδιά, να καρφωθεί το βλέμμα μου στα μάτια σου και να μην ξεκολλάει, στη σκέψη σου να χάνω τον ύπνο μου και το μυαλό μου!

Έλα σου λέω, κάνε μου λιγάκι κλικ, κόψε μου λιγάκι την ανάσα, κάνε με να παρακαλάω να σε δω, να ανάβω τα τσιγάρα το ένα πίσω από τ΄ άλλο, να καίγομαι σαν κάφτρα, φωτιά να παίρνω, βενζίνη το αλκοόλ, να πίνω, να σε πίνω, να σ’ έχω να με πίνεις!

Λίγο, λιγάκι κλικ, να νιώσω εκείνη την ρημάδα την έκσταση του έρωτα που τόσο μου έχει λείψει, τη μέρα να ζητώ την αγκαλιά σου, τη νύχτα να ψάχνω απεγνωσμένα το άρωμα σου, μες΄ την αδρεναλίνη σου να θέλω να πνιγώ!

Αχ, κάνε μου λιγάκι κλικ να έρθουν και να κουμπώσουν οι αγκαλιές και τα κορμιά μας, να τυραννιέμαι μακριά σου, να βασανίζομαι κοντά σου!

Λίγο, λιγάκι κλικ σου λέω έλα να μου κάνεις, να ψιθυρίζουν τα χείλη μου στα χείλη σου βρώμικα ερωτόλογα, η γλώσσα σου να τρέμει στο λαιμό μου, το στήθος μου στα χέρια σου ένα παιχνίδι αθώο εφηβικό κι όλο μου το κορμί δική σου πλαστελίνη!

Έλα, έλα και κάνε μου λιγάκι κλικ, στίχο να κάνω στα τραγούδια το όνομα σου, οι λέξεις μου για σένα μόνο να μιλούν και κάθε λάγνο βογκητό μου ένα μικρό δικό σου αχ!

Ναι, ναι, έλα και κάνε μου λιγάκι κλικ! Δεν ξέρω ποιός είσαι, που είσαι, που βρίσκεσαι, πως μοιάζεις αλλά έλα βρες με και κάνε μου λιγάκι  κλικ! Το θέλω, το χρειάζομαι, το ψάχνω!

Λίγο, λιγάκι κλικ!

Κλικ!

LoveLetters