Γράφει η Κατερίνα Μίσσια
Κάποιοι με θεωρούν αφελή.
Κάποιοι με θεωρούν τρελή.
Άλλοι πιστεύουν πως δεν έχω προβλήματα.
Πως η ζωή μου είναι εύκολη, στρωμένη αν όχι με αμέτρητα χρήματα, σίγουρα με αμέτρητα τριαντάφυλλα.
Κοίταξε φίλε μου τι γίνεται.
Η κακία και η μιζέρια δεν έχει χώρο στην καρδιά μου!
Η ζωή δεν είναι εύκολη, είναι δύσκολη, πολύ δύσκολη μάλιστα, με κόπους, πόνους, προβλήματα ψυχολογικά, πρακτικά…
Το θέμα είναι τι επιλέγεις να κάνεις, ή μάλλον πώς επιλέγεις να ζήσεις.
Κι εγώ μάγκα μου έμαθα να ζω με τους δαίμονές μου.
Κι αν δεν κατάφερα κάποιους να τους πολεμήσω, τους έκανα φίλους μου και πορεύομαι μαζί τους.
Έμαθα όμως, να βλέπω παντού το θετικό, να βλέπω το καλό σε όλους και σε όλα!
Την πάτησα πολλές φορές, δεν λέω, γιατί πίστευα πως έτσι σκέφτεσαι κι εσύ ή ίσως μπορείς να σκεφτείς κι εσύ έτσι, έστω να σε επηρεάσω για καλό! Αλλά αν δεν θέλεις φίλε μου, δεν μπορώ να το κάνω εγώ για σένα.
Σκέφτηκες ποτέ πως ίσως κι εμένα κάποτε να μου συνέβη κάτι κακό;
Ε ναι, συνέβη και πήρα το κακό και το έκανα ζωή!
Πήρα το κακό και το μάγεψα,το έφτιαξα οχι καλό αλλά καλύτερο!
Δεν έχω να σου πω πολλά, θα σου πω μονάχα πως δεν θα αλλάξω!
Η μόνη που ΔΕΝ θα κάνω φίλη μου είναι η μιζέρια!
Τη ζωή θα τη βλέπω πολύχρωμη και θα χορεύω μέσα στα χρώματά της. Άλλες φορές στα σκούρα και άλλες φορές στα φωτεινά,στα έντονα! Αλλά δεν θα πάψω να χορεύω.
Και πλέον δεν φοβάμαι! Πλέον ζω! Αλλά ζω με χαμόγελο και τρέλα! Γιατί τρέλα και χαμόγελα θέλει η ζωή για να σου φέρει τα καλύτερα!
Θέλεις; Έλα παρέα να τα περνάμε όλα!
Είμαι εδώ να μοιραστούμε τα προβλήματα, αλλά να μοιραστούμε και τα γέλια!
Παρέα, αλλά να ξέρω πως προσπαθείς.
Είμαι εδώ να σε βοηθήσω να ανέβεις,να με βοηθήσεις να ανεβαίνω κι εγώ!
Γιατί ταβάνι δεν έχει η ζωή! Εσύ το ορίζεις.
Αρκεί να μην είσαι μίζερος…
Γιατί οι μίζεροι δεν κατάφεραν ποτέ να απολαύσουν τίποτα!
Γιατί κάθε φορά που χαμογελάς ένας μίζερος φεύγει απο τη ζωή σου, μου είχε πει κάποιος κάποτε!