Η μαγεία του έρωτα, είσαι εσύ κι εγώ!

Γράφει η Σοφία Δέδε.

 “Σσσσσς….”

Το αγόρι μου αποκοιμήθηκε έχοντας εγκλωβίσει το σώμα μου στην σφιχτή, δυνατή αγκαλιά του.

Ήταν λίγο πριν, που τα κορμιά μας είχαν παραδοθεί στην ανάγκη της σύνδεσης, της επαφής, της λύτρωσης, εκεί που ξεγυμνώνονται σώματα και ψυχές και γίνονται ένα, αφήνωντας πίσω θυμούς, εγωισμούς, πείσματα, ικανοποιώντας το συναίσθημα της κυριαρχίας, της εξουσίας, του είσαι δικός μου και είσαι δικιά μου.

Μια μαγεία είναι ο έρωτας..

Πόσα χρόνια κρατάει αυτό άραγε;

Κάποιοι λένε, ότι ο έρωτας έρχεται απρόσμενα, σε κυριεύει και μετά χάνεται αφήνωντας πίσω του πληγωμένες ψυχές και αιμορραγούσες καρδιές.

Εγώ πάλι πιστεύω οτι ο έρωτας παραμένει ανεξίτηλος στο χρόνο όσο διαρκεί ο θαυμασμός, η επιθυμία ,το πάθος και όσο νιώθουμε οτι ο άνθρωπος αυτός είναι ικανός να μας προσφέρει.

Έρωτας, ήταν αυτό το μικρό φτερωτό παιδί που είχε εμφανιστεί από το πουθενά εκείνη την μέρα, χαμογελώντας περιπαιχτικά και σημάδευοντας με το βέλος του την καρδιά μου.

Πριν προλάβω να αντιδράσω στο αλαζονικό χαμόγελο αυτού του μικρού φτερωτού πλάσματος πάγωσα όταν αντικρίσα το βλέμμα του άντρα που στεκόταν απέναντι μου. Πυρκαγιά ξέσπασε στο κορμί μου.

Χιλιάδες πεταλούδες πολιόρκησαν το στομάχι μου και η καρδιά μου είχε ήδη λαχανιάσει θαρρείς και έτρεχα σε αγώνα ταχύτητας.

Ήμουν έτοιμη να παραδώσω κάθε κύτταρο μου μόνο και μόνο για να γευτώ ένα του φιλί.

Η μαγεία ξετυλίχτηκε μεσα απο χαχανίσματα, απο κρυφτόκυνηγητά παιχνίδια που όταν ο ένας έβρισκε τον άλλο, παραδιδόταν σηκώνοντας τα χέρια ψηλά και περιμένοντας την γλυκιά του τιμωρία.

Απομονωμένοι στο δικο μας βασίλειο.

Λυτρωτικός ο ερωτας!!

Μα σαν ερχόταν η στιγμή του αποχωρισμού όλα άλλαζαν.

Πείσματα, εγωισμοί, θυμοί, γκρίνιες έβγαιναν στην επιφάνεια.

Δεν άντεχα να βλέπω άλλους να διεκδικούν αυτό που ήταν δικό μου.

Μόνο δικό μου!!!

Ανυπόφορος ο έρωτας!!!

Αιώνια αιχμάλωτες οι ερωτευμένες ψυχές σε μια μανιώδη τρέλα.

Γέλια και κλάμματα, ενθουσιασμός και φόβος, χαρά και πόνος, ένα κοκτέιλ αντιφατικών συναισθημάτων οπου καρδιές χτυπούν δυνατά και ονειροπολούν σε μια δική τους διάσταση.

Και να που τώρα, χρόνια μετά, είμαι ακόμα εδώ, κρυμμένη σαν φυλαχτό στα δυό του χέρια, με την καρδιά μου να τρέχει σαν εκτροχιασμένο βαγόνι τρένου κάθε φορά που μου χαμογελάει, κάθε φορά που λέει οτι είμαι δική του, κάθε φορά που μου πιάνει το χέρι και περπατάμε μαζί.

Μαγεμένη απο το άρωμα του κορμιού του κλείνω τα μάτια και κοιμάμαι στην αγκαλιά του δικού μου έρωτα.

“Θα σου πω ενα μυστικό:

Η μαγεία διαρκεί οσο παραμένει η επιθυμία!!!”

απόσπασμα απο το βιβλίο “Ιστορίες να Σκεφτείς”  του Χόρχε Μπουκάι.

LoveLetters