Είναι γενναίο το φεγγάρι που τολμά να είναι ροζ απόψε..
Γράφει η Σοφία Παπαηλιάδου
Ησύχασε.
Δεν υπάρχουν πολλά λόγια να πούμε τώρα.
Είπαμε πολλά και οι λέξεις είναι λίγες και φτωχές για να μιλήσουμε γι’αυτά που μας κρατάνε δεμένους.
Το ήξερες πως τον Απρίλη η πανσέληνος είναι ροζ;
Ένα ροζ φεγγάρι μέσα σε έναν κατασκότεινο ουρανό.
Κοίταξέ το.. δες το.. τολμάει στον καιρό του μαύρου να είναι ροζ.
Αν δεν είναι αυτό επανάσταση τι είναι;
Ένα φεγγάρι που τολμάει να αγνοεί τις επιταγές του κόσμου! Ένα φεγγάρι που τολμά στην πιο ανέραστη εποχή να ερωτεύεται!
Κοίτα το!
Μάζεψε πάλι όλα τα μυστικά που του εξομολογούνται, μάζεψε λέξη λέξη παράπονα και χωρισμούς, οδύνες, πάθη, λάθη κι έρωτες και βγήκε απόψε παγανιά με το πιο ωραίο του χρώμα.
Ναι, είναι ωραίο το ροζ ψυχή μου.
Μην ακούς τους ξενέρωτους που το λένε ντεμοντέ, είναι επειδή φοβούνται.
Μην ακούς εκείνους που έχουν πεθάνει κι έχουν ξεχάσει να τους ενημερώσουν.
Είναι ωραίο το ροζ ψυχή μου.
Είναι ωραίο να γίνεσαι φως μέσα στις σκοτεινές νύχτες.
Είναι ζωή να τολμάς να περπατάς εκεί που οι άλλοι μένουν θεατές.
Κοίτα το!
Δεν είναι το πιο όμορφο που θα δεις.
Δεν είναι το πιο λαμπερό που θα δεις.
Είναι το πιο γενναίο!
Είναι γενναίο γιατί μέσα του έχει ζωή!
Ξέρεις γιατί λένε πως είναι ροζ;
Γιατί παίρνει το χρώμα του από τα λουλούδια που ανθίζουν.
Έχει μέσα του την γέννηση, την αναγέννηση, την ανάσταση.
Έχει μέσα του την ελπίδα.
Έχει επιβιώσει από το θάνατο, έχει ζήσει στο σκοτάδι, έχει βρει το δρόμο για την ζωή.
Είναι γενναίο σου λέω το φεγγάρι απόψε, γιατί τολμά να ονειρεύεται σε μια εποχή που τα όνειρα έγιναν ενοχικά.
Κι εμείς είμαστε γενναίοι μάτια μου.
Κι εμείς που τολμάμε στις μέρες του τίποτα, να είμαστε τα πάντα.
Κι εμείς που τολμάμε στις μέρες του μόνος, να διεκδικούμε το “μαζί”.
Κι εμείς που τολμάμε στα σκοτάδια, να γινόμαστε φως για να βρει ο ένας τον άλλο.
Άκουσέ με.. αν μπορεί απόψε το φεγγάρι να είναι ροζ παρά την ασχήμια του κόσμου που αντικρίζει, αν βρίσκει την δύναμη να γίνεται φως μέσα στο σκοτάδι, τότε κι εμείς, μπορούμε τα πάντα.
Στην υγεία του ροζ φεγγαριού, που απόψε τολμά.. να γίνεται ζωή!