Δεν είναι ο έρωτας απλή κατάκτηση, ψυχή μου…

Γράφει η Ελένη Αράπη.

– Ναι, μου είπες,
αστείρευτη  γεννήτρια η καρδιά
από το μηδέν πάντα αρχίζει.

– Τρελέ, πόσο λάθος κάνεις,
ξέρεις τι σημαίνει έρωτας;
Ξέρεις αλήθεια πόσο δύσκολο είναι να αναγνωρίσεις, να νιώσεις τον έρωτα;

Όλοι τον συγχέουμε με την κατάκτηση
Το νέο, το αδοκίμαστο, το απ’αλλού φερμένο μας γοητεύει, μας θέλγει , μας ελκύει, τον εγωισμό μας τονώνει.
Μα δεν είναι αυτό έρωτας, ψυχή μου.

Αλήθεια έχεις δει ποτέ ερωτευμένους;
Έχεις νιώσει πώς ηλεκτρίζεται η ατμόσφαιρα;

Όσα χρόνια και αν έχουν περάσει,
δεν έχει περάσει ούτε μια στιγμή, γιατί  ο χρόνος παύει να ανασαίνει
με την σιωπή του έρωτα.

Και όταν αναπάντεχα, ανέλπιστα,
απρόσμενα ο Έρωτας εμφανιστεί
Όλος ο κόσμος μου Εσύ!

Ο φόβος, η δειλία, η ατολμία
εξανεμίζονται μπρος στη δίνη του πάθους.

Άνεμος είναι ο έρωτας,
σε παρασύρει,  σε εξυψώνει,
στον θεό Σου σε προσγειώνει.

Όμως μην γελαστείς.
Τέτοιοι έρωτες συμβαίνουν
– αν συμβούν-
μόνο  μια φορά στη ζωή.
Εμπνέουν τα παραμύθια.

Αν δείτε ποτέ ερωτευμένους, σιωπήστε.
Μην φοβηθείτε.
Υποκληθείτε στο θαύμα.
Ισως αύριο να είστε εσείς.

LoveLetters