Γράφει η Μπάρμπυ Κορμαρή
Γνωριζόσαστε από παιδιά. Από τότε που τσακωθήκατε στην τάξη για το ποιος θα καθίσει στο θρανίο δίπλα στο παράθυρο, θυμάσαι; Καινούριοι και οι δύο στο σχολείο, λίγο συνεσταλμένη εσύ, λίγο τσαμπουκάς εκείνος, καταλήξατε να καθίσετε μαζί, για να μην είναι ο καθένας μόνος του και νιώθει αμήχανα. Αμήχανες βέβαια ήταν οι πρώτες στιγμές σας, καθώς τακτοποιούσατε βιβλία και μολύβια στο θρανίο και ρίχνατε συνέχεια κλεφτές ματιές ο ένας στον άλλον. Μα μέχρι να τελειώσει η πρώτη μέρα είχατε γίνει φιλαράκια. Κι από τότε είστε αχώριστοι.
Πέρασαν χρόνια από τότε. Κι ο κολλητός σου είναι το άλλο σου εγώ. Είναι εκείνος που σε έχει δει όπως κανένας άλλος. Έχετε κουβεντιάσει ώρες ατέλειωτες για τα πάντα, από εκείνο το φόρεμα που είδες στη βιτρίνα και αναρωτιέσαι αν θα σου πηγαίνει μέχρι τον καινούριο σου γκόμενο. Τον συμβουλεύεις πώς να φέρεται στις γυναίκες και σου μαθαίνει τα μυστικά των αντρών. Σ’ έχει παρηγορήσει σε κάθε ερωτική σου απογοήτευση. Και είσαι η μόνη γυναίκα που τον έχει δει ποτέ να κλαίει. Έχετε πανηγυρίσει σε κάθε επιτυχία κι έχετε παλέψει σε κάθε δυσκολία που συναντήσατε. Έχετε ξενυχτήσει άπειρα βράδια να μιλάτε για έρωτες, για όνειρα, για τα επαγγελματικά σας βήματα, για τις απογοητεύσεις σας, για την καθημερινότητά σας. Και πάντα σας ενώνει ένας ιδιαίτερος δεσμός, αυτός ο δεσμός της φιλίας.
Μόνο που τώρα τελευταία σαν κάτι να συμβαίνει. Πιάνεις τον εαυτό σου να αντιδρά περίεργα σε πράγματα που άλλοτε δεν έδινες σημασία. Σκέφτεσαι πως μάλλον είναι ιδέα σου, τίποτα δεν έχει αλλάξει μεταξύ σας. Τότε γιατί κάθε φορά που σε αγκαλιάζει χτυπάει τόσο δυνατά η καρδιά σου; Γιατί σε ενοχλεί τόσο πολύ όταν σου μιλάει για μια κοπέλα που του αρέσει; Γιατί δοκιμάζεις όλα σου τα ρούχα πριν τον συναντήσεις, ενώ παλιά δε δίσταζες να τον υποδεχτείς ακόμα και μ’ εκείνες τις παλιές πυζάμες με τα αρκουδάκια; Και γιατί όταν σου μιλάει εσύ αναρωτιέσαι πώς είναι το φιλί του; Τι έγινε; Εσείς είστε απλά φίλοι, πώς έφτασες να ονειρεύεσαι φιλιά;
Στην αρχή το αντιμετωπίζεις χαλαρά. Φάση είναι, λες, θα περάσει. Και συνεχίζεις να συμπεριφέρεσαι σα να μη συμβαίνει τίποτα. Μόνο που πια αναστατώνεσαι σε κάθε βλέμμα του, σε κάθε τυχαίο άγγιγμά του. Και ξαφνικά συνειδητοποιείς την πραγματικότητα: έχεις ερωτευτεί τον κολλητό σου!
Μα καλά, πώς συνέβη αυτό; Πώς είναι δυνατόν να την πάτησες έτσι μετά από τόσα χρόνια; Και τώρα τι κάνεις;
Η αλήθεια είναι ότι φοβάσαι. Λογικό είναι. Φοβάσαι ότι αν του πεις ότι τον ερωτεύτηκες θα σταματήσει η φιλία σας και ίσως απομακρυνθεί από σένα. Από την άλλη, ίσως είναι χειρότερα αν δεν του μιλήσεις. Δεν είναι χαζός. Και μην ξεχνάς ότι σε ξέρει πολύ καλά, αργά ή γρήγορα θα καταλάβει ότι κάτι περίεργο συμβαίνει.
Άσε λοιπόν στην άκρη τους δισταγμούς και τις ντροπές και κάνε την επόμενη κίνηση! Δείξε του με τον τρόπο σου τα συναισθήματά σου! Πλησίασέ τον λίγο διαφορετικά, και άφησέ τον να καταλάβει ότι σου αρέσει. Βρες την κατάλληλη στιγμή και μίλησέ του. Χωρίς να πάθεις πανικό, χωρίς να φοβάσαι μήπως έτσι καταστρέψεις τη φιλία σας και τον χάσεις για πάντα. Μίλησέ του απλά και αυθόρμητα, όπως του μίλαγες πάντα. Άφησέ τον να καταλάβει τι νιώθεις και τι θέλεις από εκείνον. Μη θέσεις διλήμματα και μη βιαστείς να τον σπρώξεις σε αποφάσεις. Δώσε του την ευκαιρία να καταλάβει τα νέα δεδομένα και να σιγουρευτεί για το πώς νιώθει ο ίδιος για σένα. Που ξέρεις, ίσως η εξέλιξη να σε ξαφνιάσει ευχάριστα.
Ίσως κι ο ίδιος να αισθάνεται κάπως έτσι και να μην τολμούσε να στο πει. Ίσως κι εκείνος να έχει αναρωτηθεί πως θα ήταν αν είσαστε ζευγάρι. Ίσως να έχει ήδη σκεφτεί ότι είσαι πολύ πιο γοητευτική και επιθυμητή από κάθε κοπέλα που πέρασε από τη ζωή σου. Ίσως η μέχρι τώρα σχέση σας να είναι απλά η αρχή ενός μεγάλου έρωτα.
Ακόμα όμως κι αν δε συμμερίζεται τα συναισθήματά σου, αξίζει τον κόπο να του μιλήσεις. Σίγουρα κανείς από τους δύο δε θα νιώσει άνετα, αλλά μια ειλικρινής συζήτηση θα σας βοηθήσει να ξεκαθαρίσετε την κατάσταση και να επαναπροσδιορίσετε τη σχέση σας, χωρίς να ρισκάρετε την καλή σας επικοινωνία.
Σε κάθε περίπτωση, μη φοβηθείς να μιλήσεις! Πάρε βαθιά ανάσα και πες στον κολλητό σου την αλήθεια. Είναι καλύτερα να τολμήσεις παρά να το κουβαλάς μέσα σου μια ζωή σαν απωθημένο. Ακόμα κι αν τα αισθήματα δεν είναι αμοιβαία, σίγουρα αγαπιόσαστε και νοιάζεστε ο ένας για τον άλλον, κι αυτό είναι ο ισχυρότερος δεσμός σας.
Και σκέψου, ότι αν κι εκείνος είναι ερωτευμένος μαζί σου, είναι σίγουρο πως θα έχεις μια από τις ομορφότερες σχέσεις της ζωής σου!
Τόλμησέ το λοιπόν! Πλησίασέ τον και μίλα του!
Στο χέρι σου είναι! Γιατί αν δεν τολμήσεις, δε θα μάθεις ποτέ…