Άσε με να κάνω ΛΑΘΟΣ

Γράφει η Θεανώ Διολή.

Η πινακίδα αναβοσβήνει μπροστά μου. Η λέξη γραμμένη με μεγάλα νέον γράμματα κάνει σχεδόν τη νύχτα, μέρα. Στέκομαι μπροστά της, την κοιτάω προσεκτικά. Αρχίζω με το βλέμμα μου να περιεργάζομαι τα γράμματα ένα – ένα. Νιώθω σαν να προσπαθώ να τα ξαναγράψω νοερά μήπως και τα καταλάβω καλύτερα, μήπως και αν τα διαβάσω άλλη μια φορά και τα φτιάξω σε συλλαβές, ξαφνικά η λέξη θα πάρει το ορθό της νόημα και θα μπει στο σωστό λήμμα στο λεξικό.

Λάμδα

Άλφα

Θήτα

Όμικρον

Σίγμα

Λου και Α = ΛΑ

Θου και Ο = ΘΟ

για κόλλα και το Σου

όλο μαζί

ΛΑΘΟΣ

Χμμμ, μπα ούτε και τώρα μου κάνει διαφορά. ΛΑΘΟΣ ήταν πριν, ΛΑΘΟΣ είναι τώρα, ΛΑΘΟΣ θα είναι και μετά. Όσες φορές και αν το διαβάσω τα ίδια γράμματα, οι ίδιες συλλαβές, η ίδια λέξη και απαράλλαχτη: ΛΑΘΟΣ

Για να δω όμως μωρέ τι λέει και αυτό το λεξικό μπας και με σώσει η ερμηνεία!

Γκουγκλάρω, σκρολλάρω με τη ΛΑΘΟΣ πινακίδα  να αναβοσβήνει από πάνω μου κάπως ανυπόμονα και βιαστικά, μη σου πω ότι μου φαίνεται και λίγο απειλητικά και να:

ΛΑΘΟΣ (ουσ.), ερμηνεία:

–        ενέργεια ή παράλειψη που δεν είναι σύμφωνη με το ορθό, το επιτυχημένο, το επιθυμητό

–        παρέκκλιση από έναν κανόνα ή από έναν υπολογισμό

–        αυτό που δεν είναι σύμφωνο με κάποιον ηθικό ή νομικό κανόνα

Οκ, με βοηθάει τώρα κάπως αυτό; αναρωτιέμαι και μονολογώ! Ορθό, επιτυχημένο, επιθυμητό, χμμμ κανόνας, υπολογισμός, ξανά χμμμ νόμιμο και ηθικό!

Σηκώνω το βλέμμα μου ψηλά και ρίχνω μια λοξή ματιά στην νέον πινακίδα, τα πέντε τεράστια γράμματα της αναβοσβήνουν,  πότε όλα μαζί, πότε δυο – δυο σε συλλαβές και πότε ένα – ένα σχηματίζοντας πάντα την ίδια μια λέξη και μοναδική ΛΑΘΟΣ και εγώ ξαφνικά αισθάνομαι να καρφώνω το βλέμμα μου στο λευκό της φως, να μαγνητίζομαι βρε παιδί μου ένα πράγμα, να κολλάω και να θέλω να τρέξω καταπάνω της έτσι όπως τρέχουν οι λαγοί όταν βλέπουν τα μεγάλα φώτα των φορτηγών στην εθνική οδό.

Και θα τρέξω! Σας το λέω και σας το δηλώνω με θάρρος, θράσος και πλήρη επίγνωση των συνεπειών!  Κάθε φορά θα τρέχω, όσο δύναμαι και όσο ζω και ας ξέρω τους κινδύνους που διατρέχω και ας γνωρίζω το ρίσκο που  παίρνω και ας αισθάνομαι σαν το λαγό μπροστά στο φορτηγό.

Θα τρέξω καταπάνω της σε σύγκρουση σφοδρή μετωπική  γιατί εν τέλει ποιος ορίζει ποιο είναι το επιτυχημένο και το επιθυμητό, ο κανόνας ή το ηθικό; Ποιός άλλος μπορεί στη δική μου τη ζωή να αποφασίσει ποια ενέργεια  είναι σύμφωνη με το ορθό και αν παρεκκλίνω από τον κατεστημένο υπολογισμό, λες και η ζωή είναι άσκηση αριθμητικής! Κανείς παρά μόνο εγώ! Εγώ και μόνο εγώ!

Θα τρέξω λοιπόν και θα το ευχαριστηθώ και αν φάω και τα μούτρα μου ή τραυματιστώ και πληγωθώ πάλι θα είναι για καλό γιατί θα μάθω να εκτιμώ το ΛΑΘΟΣ μου όχι φυσικά ως προς την  ερμηνευτική ετυμολογία του στο λεξικό, αλλά ως προς την ουσία του στο δικό μου ημερολόγιο ζωής και εμπειριών και σε αυτό μόνο ΛΑΘΟΣ δεν μπορώ να βρω!

ΛΑΘΟΣ κράτα λοιπόν το φως σου ανοιχτό και δυνατό, είμαι ο λαγός και είσαι το φορτηγό! Σύγκρουση σφοδρή μετωπική στην εθνική οδό!  Crashhhhhhhhhhhh, bammmmmmmmm καιsmashhhhhhhhhh!!!

LoveLetters