Γράφει η Ιωάννα Ντρε
Μ’ ακούς; Σε σκέφτομαι συχνά. Για την ακρίβεια δεν περνάει μέρα που να μη σε θυμηθώ. Όλα σε θυμίζουν και αν δε σε θυμίσουν το μυαλό μου πάλι θα βρει τρόπο να σε βγάλει στην επιφάνεια. Γιατί σε αγαπάω και όταν αγαπάς δεν ξεχνάς.
Θέλω δε θέλω σε θυμάμαι γιατί ζεις μέσα μου.
Μ’ ακούς; Όταν με ξαναδείς παρατήρησε λίγο τα μάτια μου. Ανακάλυψε τα σκοτεινά μονοπάτια της σιωπής μου, σε παρακαλώ. Μακάρι να μπορέσεις να διαβάσεις τις σκέψεις μου παρά τα λεγόμενα μου που κάποιες φορές είναι ελάχιστα ή λέω άλλα από αυτά που θέλω να πω. Όταν είμαι μπροστά σου τα χάνω.
Μ’ ακούς; Θέλω να σου μιλήσω. Θέλω να σε δω. Θέλω να ξέρω ότι είσαι καλά.
Μ’ ακούς; Θα ήθελα να ήξερα τουλάχιστον τι θέλεις, αν με θέλεις ή αν με ήθελες ποτέ. Αλλά ακόμα και αν δε με θέλεις δε μπορείς να αμφιβάλεις για τα δικά μου αισθήματα. Για σένα λιώνω μια ζωή, το ξέρεις και ας μη το βλέπεις όπως θα ήθελα. . Ότι δεν βλέπουμε δε σημαίνει ότι δεν υπάρχει κιόλας.
Σ’ αγάπησα κόντρα στις δύσκολες συνθήκες και θα παραμείνω εδώ για σένα.
Μ’ ακούς; Για σένα γράφω. Παίρνω μολύβι και χαρτί και γράφω με τις ώρες για την αγάπη μου για σένα. Προσπαθώ πάνω σε αυτή τη λευκή κόλλα να δώσω πνοή και διατυπώνω τις απορίες μου, τους φόβους μου, τον καθημερινό αγώνα που δίνω με τον εαυτό μου που θέλει να σε διεκδικήσει, να σου στείλει ένα μήνυμα. Ένα τι κάνεις ή ένα τραγούδι που λέει περισσότερα από ότι θα σου έλεγα εγώ. Γιατί είμαι δειλή. Σου είπα φοβάμαι. Φοβάμαι όλα αυτά που με κρατάνε χώρια σου. Από τα ψίχουλα ψάχνω να βρω λίγη ελπίδα παρηγοριάς.
Και ξέρεις ποιος είναι ο καημός μου; Να δεις κάποτε όλα όσα έχω γράψει, γιατί πολύ απλά ανήκουν σε σένα και εκεί ανάμεσα στις αφηγήσεις μου κρύβονται όλες μου οι αλήθειες σκεπασμένες από τα συναισθήματά μου για σένα.
Έστω κι έτσι. Ψάξε με. Ανακάλυψέ με. Μάθε με.
Μ’ ακούς;
Γιατί σε θυμάμαι. Πάντα σε θυμάμαι. Απλά να το ξέρεις και ας μη σε νοιάζει.
