Εσύ που μου έμαθες τι θα πει ζωή..

Γράφει η Νάνσυ Δημητρακοπούλου

Πόσα πράγματα μπορούν να συμβούν άραγε μέσα σε ένα μήνα και κάτι ψιλά; Πώς μπορεί ένα τόσο μικρό χρονικό διάστημα να παίξει τον πιο σημαντικό ρόλο στη ζωή σου; Να ανατρέψει τα πάντα, την μέχρι τώρα πορεία σου σε αυτόν τον κόσμο; Να κάνεις στροφή 180° στις απόψεις σου και να σε κάνει κυριολεκτικά άλλον άνθρωπο; Ιδού η απορία..

Κι όμως όλα μπορούν να συμβούν, αρκεί να υπάρχει θέληση. Μια απόφαση είναι μόνο, που αν την πάρεις θα σου αλλάξει τη ζωή. Μέσα σε τόσο λίγο χρόνο μου έμαθες να ζω. Να ζω για μένα κι όχι για τους άλλους. Να κάνω πράγματα που να με ευχαριστούν. Σου είμαι ευγνώμων γι’ αυτό. Δεν μπορείς να καταλάβεις πόσο σημαντικό ήταν το μάθημα που μου έδωσες.

Για πολύ καιρό δε ζούσα, απλά επιβίωνα. Το μόνο που με ένοιαζε ήταν να κάνω ευτυχισμένους τους ανθρώπους γύρω μου. Όχι μόνο αυτούς που με αγαπούσαν, αλλά ακόμη κι αυτούς που δε με υπολόγιζαν. Η αποδοχή από τους άλλους ήταν αναπόσπαστο κομμάτι της ύπαρξης μου. Αν κάποιος δεν ήταν ευχαριστημένος από μένα, όλο αυτό είχε αντίκτυπο στη δικιά μου ζωή.

Ξέρω ήταν λάθος μου να προσπαθώ πάντα να είμαι εκεί για όλους και ποτέ για μένα. Αλλά ήρθες εσύ και μου έμαθες τι θα πει αγάπη, έρωτας, φιλία, εμπιστοσύνη, ατομική ευχαρίστηση, προσωπικό ενδιαφέρον και κυρίως τι θα πει “ζωή”. Μία λέξη τόσο μικρή, αλλά ουσιαστικής σημασίας. Χάρη σε σένα η καθημερινότητα μου άλλαξε, απέκτησα αυτοπεποίθηση, ζωντάνια κι όρεξη να κάνω πράγματα που πριν ούτε καν είχα σκεφτεί.

Προτεραιότητα μου τώρα πια είναι να είμαι εγώ καλά, να διασκεδάζω και να είμαι ευτυχισμένη. Να ζω την κάθε μέρα όσο πιο έντονα γίνεται και να μην αφήνω καμία ευκαιρία να πάει χαμένη. Όποιος θέλει να είναι δίπλα μου είναι ευπρόσδεκτος, αρκεί να μην επιδιώξει να με κάνει μαριονέτα στην ίδια μου τη ζωή. Δε θα επιτρέψω ξανά σε κανέναν να με χρησιμοποιήσει για το δικό του συμφέρον.

Κι εσένα που μου δίδαξες πως είναι να αλλάζεις προς το καλύτερο και να υπολογίζεις τον εαυτό σου, σε ευχαριστώ για ό,τι έκανες για μένα. Μπορεί εξαιτίας αυτής της αλλαγής να μην είσαι πια εδώ, αλλά πάντα θα είσαι στην καρδιά μου και θα είμαι περήφανη που υπήρξες κομμάτι της ζωής μου. Ένα κομμάτι που με βοήθησε να ανακαλύψω τις κρυμμένες πτυχές του εαυτού μου. Όσα δεν έκανα τόσα χρόνια, τα έζησα δίπλα σου σε ένα μήνα και κάτι ψιλά.