Είχες δίκιο κορίτσι μου, επιλογές είναι όλα!

Γράφει ο “Ανώνυμος”

Έφυγες κι εσύ. Εσύ! Η «μοναδική».
Μπήκες σ’ ένα τσουβάλι παλιών και άχρηστων. Γεμάτο με θολές αναμνήσεις, ξεθωριασμένες φωτογραφίες. Γεμάτο άχρηστα τρόπαια που έδειχνα με περηφάνια κάποτε.
Κατάφερες και αχρήστεψες ακόμη κι αυτό το τσουβάλι. Βάρυνε πολύ βλέπεις τώρα.
Δε μπορώ να το σηκώσω πια. Έχει μέσα βαριές κουβέντες πέρα από χαζές αναμνήσεις.
Κατάφερες κι έκανες τόσο θόρυβο με τη σιωπή σου τον τελευταίο καιρό.
Τον άκουγα ξέρεις, απλά ποτέ δεν κατάφερα να τον ερμηνεύσω σωστά.
Σε είχα πολύ ψηλά βλέπεις και νόμιζα ότι ακόμη κι αυτός ο άηχος θόρυβος σου ήταν κάτι που έπρεπε να ζήσουμε, όπως όλες οι υπόλοιπες μαλακίες που περάσαμε, για να φτάσουμε να είμαστε κάτι τόσο διαφορετικό απ οτιδήποτε εκεί έξω.
Γι’ αυτό και δεν περίμενα ποτέ να επιλέξεις να μπεις στο τσουβάλι κι εσύ σαν μια τυχάρπαστη χαζογκόμενα, που απλά περνάει καλά τον καιρό της.
Έχω στο μυαλό μου μόνο τα λόγια σου, καθώς μαζεύω τα τελευταία σου σκουπίδια που άφησες φεύγοντας, «επιλογές είναι όλα».
Πόσο δίκιο είχες. ‘Ολη μας η ζωή επιλογές.
Στην υγειά σου ρε «μωρό» μου, και καλή ζωή!