Οι άνθρωποι περνάνε και φεύγουν από την ζωή σου. Το πολυτιμότερο σου, θα είσαι πάντα εσύ!

Γράφει η Μαριάλτα Φέλλου

Έχουμε αναλογιστεί ποτέ πόσο εύκολα και γρήγορα μπαίνουν και βγαίνουν οι άνθρωποι από τις ζωές μας; Μέσα σε μία μέρα, σε μία στιγμή, επιτρέπουμε σε κάποιο άτομο να μπει στη ζωή μας και να συμβάλει σε αυτή. Πώς μπαίνουμε σε αυτή τη διαδικασία; Επιτρέπουμε στο καθένα να επηρεάσει με το τρόπο του τη καθημερινότητά μας; Στις μέρες μας οι άνθρωποι εμπιστεύονται δύσκολα θα έλεγα, δεν είναι εύκολο να ανοιχτείς και να μοιραστείς γεγονότα και καταστάσεις από τη προσωπική σου ζωή με κάποιον που πρόσφατα γνώρισες. Υπάρχουν όμως και αυτές οι μικρές εξαιρέσεις, που το συναίσθημα νικά τη λογική, υπερισχύει και εσύ αφήνεσαι να σε παρασύρει.

Ήταν απόλυτη στις απόψεις της, είχε τη δική της μοναδική ιδεολογία, που λίγοι κοντινοί της άνθρωποι μπορούσαν να καταλάβουν και πολλές φορές την χαρακτήριζαν αυστηρή ακόμη και με τον ίδιο της τον εαυτό. Είχε φτάσει στην ηλικία των 20 και ο έρωτας δεν την ενδιέφερε σε πρωταρχικό επίπεδο, όπως τόνιζε. Μα πώς είναι δυνατόν; Αν δεν ερωτευτείς τώρα, πότε; Όλοι από τη παρέα της είχαν κάποιο αγόρι ή κοπέλα, αλλά αυτή ήταν πάντα σιωπηλή, έδινε τις καλύτερες συμβουλές, αλλά δεν την ενδιέφερε κανένας. Οι φίλοι της προσπαθούσαν να τη βοηθήσουν αλλά αυτή τους απέρριπτε όλα τα πιθανά ενδεχόμενα. Τι πήγαινε στραβά;

Η κοπέλα φοβόταν, ήταν κυριευμένη από απογοήτευση και φοβόταν να εμπιστευτεί κάποιον. Αυτός ήταν ο λόγος που δεν επιθυμούσε να κάνει ένα βήμα στον ερωτικό τομέα της ζωής της. Πριν από 2 χρόνια ένας μεγάλος έρωτας, που πίστευε ότι θα κρατήσει για πάντα, δυστυχώς σταμάτησε να υπάρχει στη ζωή της και έμεινε μόνη της. Είχε δοθεί ολοκληρωτικά στον αγαπημένο της, του είχε εκφράσει όλα της τα συναισθήματα, ακόμη και αυτά που μέχρι τότε δεν πίστευε πως μπορεί να έχει μέσα του ένας άνθρωπος. Αυτός ο ένας χρόνος, που ήταν μαζί, ήταν απλά μαγικός και με ελάχιστες άσχημες σκηνές, οι οποίες είναι και φυσικό να υπάρξουν σε μία σχέση.

Μετά το χωρισμό τους, όμως, ο άνθρωπος της ζωής της, όπως θεωρούσε μέχρι τότε, δεν φέρθηκε με τον καλύτερο τρόπο. Γύρισε πίσω στη προηγούμενη κοπέλα του και σταμάτησε να της δείχνει έστω και το ανθρώπινο ενδιαφέρον. Η κοπέλα ετοιμαζόταν να κάνει ένα νέο μεγάλο βήμα στη ζωή της, ξεκινούσε μία νέα αρχή και δύσκολη και αυτός, παρόλο που της είχε υποσχεθεί πως θα είναι δίπλα της, την ξέχασε και δεν ενδιαφέρθηκε ούτε μία φορά να μάθει νέα της. Η κοπέλα έχασε τη πίστη της για τους ανθρώπους, αλλά ακόμη και για τον ίδιο της τον εαυτό. Τα συναισθήματα που την κυρίευσαν, ήταν αυτά του φόβου και της απογοήτευσης. Αποφάσισε πως δεν θέλει να πληγωθεί ξανά, πως δεν έχει δύναμη να αισθανθεί και μετά να της γκρεμίσουν για άλλη μια φορά όλα όσα νιώθει. Πώς είναι δυνατόν αυτή η κοπέλα να αφεθεί ελεύθερη και να επιτρέψει στα συναισθήματά της να έρθουν στην επιφάνεια;

Είναι πολύ εύκολο και συχνό φαινόμενο να πληγωθούν τα συναισθήματά μας και η ζωή να μην μας τα φέρει έτσι ακριβώς όπως τα φανταζόμαστε. Πρέπει όμως οι δικοί μας άνθρωποι, η οικογένεια και οι φίλοι μας, να μας στηρίξουν και να μας βοηθήσουν να προσπεράσουμε αυτά τα εμπόδια, ώστε να συνεχίσουμε ομαλά τη ζωή που πρέπει να έχουμε.

Άνθρωποι θα έρθουν πολλοί στη ζωή μας, σε άλλους θα επιτρέψουμε να μπουν και σε άλλους θα κλείσουμε τη πόρτα. Σίγουρα κάποιοι από αυτούς που θα μπουν θα μας απογοητεύσουν, αλλά αυτό δεν πρέπει να μας κυριεύει. Να θυμάστε πως από τη στιγμή που αποφασίσαμε να τους δώσουμε μία θέση στη ζωή μας, σίγουρα θα είχαν κάτι να μας προσφέρουν και πως θα πρέπει να παίρνουμε από το κάθε ένα ό,τι έχει να μας δώσει, γιατί από αυτά μαθαίνουμε και γεμίζουμε δύναμη για να συνεχίσουμε.