Η ζωή ξαναξεκινάει στα 40!

Γράφει η Λία Ευαγγελίδου

Και φτάνοντας αισίως στα δευτέρα αντα της ζωής μας ξεφυλλίζοντας κάτι άλμπουμ περασμένων χρόνων,αναπολείς …
Ανάβεις ένα τσιγάρο και σκέφτεσαι, αναρωτιέσαι τα πάντα
Τα χρόνια που έφυγαν,τα χρόνια που έρχονται…
Κολλημένη στο παρόν χαζεύεις τον καπνό του τσιγάρου και καπου εκεί πέρνεις φόρα να ξεκινησεις από κει που είσαι και να φτιαξεις ενα μελλον οπως το ονειρευτηκες..
Αρχίζεις το μέτρημα των σταθμών της κάθε δεκαετίας που πέρασε
Τα παιδικά χρόνια τα καλύτερα της ζωής μας…εικόνες πολλές αξέχαστες αναμνήσεις.
φτάνεις λοιπον στην ηλικια που παιρνεις τη ζωη στα χερια σου.
Στα εικοσι έχεις την τρέλα για ζωή για όνειρα για έρωτες,ανεμελιά.
Στα τριάντα έχεις καταφέρει αρκετά να έχεις τη δουλειά σου την οικογένεια σου και κάποια όνειρα τα έχεις ήδη πραγματοποιήσει.
Καπου στα 40 και κάτι ήρθε η ώρα για έναν απολογισμό ζωής.
Από τη μια οι ρυτίδες που ήρθαν για να μείνουν,απο την αλλη κάτι λευκές τρίχες που εκαναν την εμφανιση τους στα μαλλιά σου,είναι η υπενθύμιση ότι έφτασες καπου στη μέση.
Και ανοίγεις το πορτοφολι του χρόνου για να δεις τι αποταμίευσες μέχρι τώρα και τι έχασες,τί σου λειπει.
Νιώθεις ένα πνίξιμο,και ο χρόνος σε κοιτάει αμείλικτος από απέναντι και σου χαμογελάει.
Ηρθε η ωρα του απολογισμου λοιπόν, για όλα.
Τί έκανες τι όχι.
Τι κατάφερες και σε τι απετυχες
Ποσά όνειρα πραγματοποιησες και πόσα έκλεισες σε ένα συρτάρι και τα ξεχασες.
Κάπου πέταξες και το ρημαδι το κλειδί και δεν θυμασαι
Και μέσα σε όλα αυτά έρχεται η μεταμόρφωση,η ανανέωση,η θέληση και το πείσμα.
Ένα πείσμα μεγαλύτερο και από μικρού παιδιού.
Συνειδητοποιείς ότι δεν υπάρχει χρόνος για αναμονή αλλά χρόνος για ζωή
Ψάχνεις μανιωδώς να βρεις το κλειδί που καταχωνιασες για να ανοιξεις εκεινο το συρταρι με τους ξεχασμένους στόχους και τα παραμελειμμενα όνειρα.
Ναι στα 40 και κάτι είναι η αρχή για μια νέα ζωή
Εχεις μάθει πια τις κακοτοπιές δεν φοβάσαι
Ή ηλικία αυτή σου προσφέρει εμπειρίες αλλά η ωριμότητα που έχεις αποκτήσει σε γλιτώνει από τις άχρηστες.
Αρχιζεις τα ξεκαρταρισματα και τα ξεκαθαρίσματα.
Πετάς όλα τα άχρηστα και κρατάς μόνο αυτά που αξιζουν
Ηρθε η ώρα που δεν απορρίπτεις ανθρώπους αλλα απορρίπτεις όμως αυστηρά συμπεριφορές.
Αφήνεις τους φόβους πίσω σου και κανείς επιτέλους αυτό που επιθυμείς,αυτό που αισθανεσαι.
Δεν σε νοιάζει τόσο η γνώμη του κόσμου δεν σε αφορά τι θα πουν
Καταλαβαίνεις ότι η ζωή είναι δική σου και μόνο δική σου και σου ανήκει
Ό χρόνος περνάει αμείλικτος
Δεν αναλωνεσαι πια σε ανούσιες σχέσεις ανούσιες φιλίες και περιττά πράγματα
Ξέρεις τι θες και τι όχι και δεν συμβιβάζεσαι σε όλα πνιγοντας τα δικά σου θέλω.
Υπάρχει το μπορώ και το δεν μπορώ δεν καταπιεζεσαι πια.
Υπάρχει το μου αρέσει και το δεν μου αρεσει και δεν τα ανέχεσαι ολα.
Αποζητας ηρεμία,γαλήνη.
Αποζητας μια αγάπη ώριμη αληθινή
Αποζητας ανθρώπους γνησιους,να χορεύετε στον ίδιο ρυθμό.
Αποζητας να αγαπήσεις και να αγαπηθεις
Ανθρώπους να περπατούν δίπλα σου,ούτε πίσω σου ούτε μπροστά σου.
Συνειδητοποιημένα πλέον προχωρας με σταθερά και σίγουρα βηματα
Αποφασίζεις να πραγματοποιήσεις τα ξεχασμένα εκείνα όνειρα που άφησες για κάποιους λόγους στην άκρη.
Στα 40 και κάτι η ζωή ξεκινάει από την αρχη…
Με πιο πολύ πείσμα και με μια θελήση πού ξαφνιάζει ακομα κι εσένα την ίδια
Γιατί πλέον τα περιθώρια καπου στενεύουν κι ο χρόνος κυλάει.
Ναι στα 40 και κάτι η ζωή ξεκινάει από την αρχη και θα τη ζήσεις όπως εσύ επιθυμείς όπως εσύ γουστάρεις…
Νέα αρχή, νέα ζωή…